http://www.kindamuzik.net
ernaast
Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Next big thing?!: Seabear
Denk je aan IJsland, dan denk je aan Björk, Sigur Rós, The Sugarcubes en – als je goed ingelicht bent – ook Mugison, Múm en Emiliana Torrini. Grote kans dat Seabear zich binnen een jaar ook bij dit rijtje kan scharen. Zijn in eigen beheer uitgebrachte Singing Arc EP wist al de aandacht te trekken van veel prominenten in de IJslandse muziekindustrie en van Tomlab, het label van onder andere Patrick Wolf, ook al zo'n wonderkind.
Tekst: Herman Roggeveen
Publicatiedatum: 12 augustus 2005
Wie is hij?
Seabear heet in het dagelijkse leven Sindri Már Sigfússon, is geboren op 17 mei 1982 en woont in Reykjavík. Daar studeert hij aan de IJslandse Academie voor de Kunsten, richting visual art. Tijdens zijn jeugd brengt hij een jaar in Londen door, maar wordt aan het einde van zijn verblijf ziek. Van het verzekeringsgeld dat die ziekte hem oplevert, koopt hij opnameapparatuur. Eenmaal terug in IJsland leert hij zichzelf op negentienjarige leeftijd gitaar spelen (“Ik was nooit goed in het herinneren van liedjes, dus componeerde ik altijd zelf wat”) en vervult hij kleine rollen in verschillende bandjes. Zijn culturele talent komt niet van een vreemde: Sindri's vader is fotograaf.
Wat doet hij?
Seabear zou je slaapkamermuzikant kunnen noemen, al neemt hij zijn nummers op in de hal van zijn ouderlijk huis met behulp van zijn computer. De eerste handicap daarbij is dat hij moet wachten tot er niemand thuis is. Je zou het resultaat typisch IJslandse muziek kunnen noemen, al is dat genre zo gevarieerd dat het geen goed houvast geeft. Seabear zelf noemt het 'folk nogwat'; de IJslandse eenmansband Mugison vindt dat Seabear net als hijzelf Monkeymusic maakt. Qua stemgeluid doet Seabear geregeld denken aan Patrick Wolf. Sigfússon: "Ik hou er niet van om volgens bepaalde regels of gebruiken te musiceren. Ik mag graag denken dat ik alles wat ik wil kan gebruiken in een nummer, of het nu een technobeat is of een slide guitar. Vaak trek ik er ook op uit met een klein microfoontje om omgevingsgeluiden op te nemen, zodat ik die later aan de muziek kan toevoegen."
Wat maakt hem zo goed?
De Singing Arc EP telt negen nummers die je moeiteloos de hele dag kunt draaien zonder dat ze gaan vervelen en zonder dat ze tot achtergrondmuziek verworden. De bonte verzameling akoestische instrumenten omhult het geheel in een rommelige maar rustgevende sfeer. Seabear is waarschijnlijk op zijn best in het up-tempo ‘Drunk Song’, maar weet ook goed te overtuigen in het rustige, droevige ‘I Need Home for My Hands and Head’.
En de toekomst?
De Singing Arc EP met handgemaakt artwork zal geen grootschalige release krijgen, maar is wel te koop (en te downloaden) via 's mans website en die van het label Smekkleysa. Mocht je in Reykjavík komen, dan kun je ook langs de winkel van 12 Tónar gaan. ‘Drunk Song’ zal binnenkort op een split 7" verschijnen met Grizzly Bear via het Tomlab-label. Later dit jaar komt Seabear met een volledig album, waarop zijn vrienden de viool, harp, banjo en bas bespelen. Op dit moment is hij met verschillende platenmaatschappijen in onderhandeling over het uitbrengen van dat album.
http://www.kindamuzik.net/toekomstmuziek/seabear/next-big-thing-seabear/10285/
Meer Seabear op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/seabear
Deel dit artikel: