http://www.kindamuzik.net
ernaast
Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Toekomstmuziek: Ra Ra Riot
Ze zingen over hoe fijn sterven is, maar hoeveel fijner leven nog is. En dat is niet voor niets. Ra Ra Riot moest de dood van een belangrijk bandlid slikken voor er überhaupt een eerste album kon worden opgenomen. Die plaat is nu in aantocht. Een sterk staaltje. KindaMuzik introduceert je aan dit stel levendige Amerikanen.
Tekst: Niels Steeghs
Publicatiedatum: 26 augustus 2008
Wie zijn ze?
Een veelbelovende, jonge band uit Syracuse, New York. De band (opgericht in 2006) bestaat uit gitarist Mike Bonacci, celliste/vocaliste Alexandra Lawn, toetsenist/vocalist Wesley Miles, bassist Mathieu Santos en violiste Rebecca Zeller. En vanuit het hiernamaals wordt Ra Ra Riot nog bijgestaan door drummer, oppercreatieveling en medeoprichter John Ryan Pike. Hij werd in de zomer van 2007 dood gevonden na een optreden in Providence, Rhode Island. Het is allicht nodeloos te zeggen dat dit een enorme weerslag had op de band. Maar desalniettemin zijn ze doorgegaan met hun gemeenschappelijke passie: musiceren.
Wat doen ze?
Combineer het ietwat tragische geluid van cello's en violen met fanatieke ritmes en blije melodieën. Voeg daarbij een stem die doet denken aan de vocalen van Shinsfrontman James Mercer, en je hebt ongeveer de signatuur van Ra Ra Riot te pakken. Ook het geluid van Vampire Weekend klinkt niet mijlenver weg. In het Shinsspectrum moeten overigens ook de teksten gezien worden. Orenschijnlijke vrolijkheid betekent namelijk niet per definitie een onbezonnen inborst. 'Dying Is Fine' klinkt echt aangenaam vrolijk. Conclusie: het is nog veel te vroeg om te sterven.
Wat maakt ze zo goed?
De ene keer blazen ze een fris zomers briesje in je gezicht, de andere keer een kille oktoberwind. Ra Ra Riot bevat tegelijkertijd iets vrolijks, iets bezinnends en een stuk tragiek. Een soort verrassingsei dus, waarin drie wensen tegelijk vervuld kunnen worden. Iets leuks, iets lekkers en iets om met je vrienden te delen. Namelijk een leuk nieuw bandje waarop je samen lekker springerig kan zijn. En vervolgens weer ingetogen.
De overleden drummer wist creatief nog een aanzienlijke bijdrage te leveren vóór zijn dood. De referentie naar hem is duidelijk op deze plaat. In 'Winter '05' zingt Miles: "If you were here / Winter wouldn't pass quite so slow." Maar nu ze het heengaan van sleutelfiguur John Pike overleefd hebben, kan de band ongetwijfeld de hele wereld aan.
En de toekomst?
Ze toerden al eens met Tokyo Police Club en Editors en hebben het podiumkunstje daar al ietwat af kunnen kijken. Op SXSW 2007 werden ze door de NME betiteld als een van de tien beste bands. En nu is eerste plaat The Rhumb Line in zicht. Daar staan met het eerdergenoemde 'Dying Is Fine' en het knappe en spannende 'Ghost under Rocks' sowieso een paar intrigerende singles op. Wees dan ook niet verrast als een van deze nummers je herfstlieveling gaat worden. Misschien zelfs wel allemaal?
http://www.kindamuzik.net/toekomstmuziek/ra-ra-riot/toekomstmuziek-ra-ra-riot/17355/
Meer Ra Ra Riot op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/ra-ra-riot
Deel dit artikel: