http://www.kindamuzik.net
ernaast
Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Toekomstmuziek: Pulled Apart by Horses
Er waait sinds kort een harde wind over de Britse eilanden. Een wind die lange haren laat wapperen en volumeknoppen volledig open draait. Hoekig en dansbaar zijn uit, gierend en moshbaar zijn in. Maar wel op zijn Brits: dus met een vleugje popgevoel en de tong in de wang. Zie bijvoorbeeld Future of the Left, Dananananaykroyd en ook Pulled Apart by Horses.
Tekst: Martÿn ter Haar
Publicatiedatum: 14 oktober 2009
Wie zijn ze?
Langharig rocktuig uit Leeds. Tom Hudson op geschreeuw en gitaar, James Brown op gitaar, Lee Vincent op drums en Robert Lee (voor de symmetrie zou het beter geweest zijn als zijn ouders hem Vincent hadden genoemd) op bas. Twee baarden, meestal nul T-shirts. Ergens eind 2007 begonnen, in 2008 de eerste single uitgebracht, in 2009 voor het eerst te zien in Nederland. Eerst op het wat wezensvreemde London Calling, daarna op tour langs meer voor de hand liggende locaties als de Vera en het Incubate festival. Momenteel wordt het debuutalbum gemixt in de Abbey Road studios.
Wat doen ze?
Bij de nieuwe lichting Britse anarchistische, stevig doorhalende rockbands horen. Ze hebben al samengespeeld met Future of the Left, Dananananaykroyd en Rolo Tomassi. Daarbij is flink wat meubilair gesneuveld. Muzikaal zit Pulled Apart by Horses zo een beetje tussen die drie bands in. Maar ook The Eigthies Matchbox B-Line Disaster (wat is daar eigenlijk mee gebeurd?) en Nirvana anno Bleach zijn referenties die opkomen bij Pulled Apart by Horses' potpourri van Black Sabbath, Refused en Sonic Youth.
Wat maakt ze zo goed?
Pulled Apart by Horses heeft dat echt anarchistische punkrockgevoel. Het is muziek om al je frustraties en al je remmingen van je af te gooien en compleet bij uit je dak te gaan. Dat kan dankzij de oh zo effectieve oerritmes en de vooral uit meeschreeuwslogans bestaande teksten. Songtitels als 'I Punched a Lion in the Throat', 'I've Got Guestlist to Rory O'Hara's Suicide' en 'E=MC Hammer' spreken wat dat betreft boekdelen. Ze laten ook zien dat Pulled Apart by Horses niet een band is die harde muziek maakt omdat hij boos is op de wereld; ergens onder alle herrie zit wel degelijk een Britse popsensibiliteit en gevoel voor humor.
En de toekomst?
Toeren, toeren en nog eens toeren. Eerst maar eens samen met Biffy Clyro weer een rondje VK en Ierland. Dan komt dat debuut, maar dat is - tenzij het muzikale klimaat ineens omslaat of de heren stiekem hebben besloten het roer om te gooien - te ruig voor de radio. Dus dat kan alleen worden gepromoot vanaf diverse bierdoordesemde podia. Een verpletterend optreden op een festival dat op televisie wordt uitgezonden zou misschien iets kunnen forceren, maar in principe is Pulled Apart by Horses een band om de komende jaren keer op keer de bovenzaal van Paradiso, de kleine zaal van 013 of Rotown op zijn kop te zetten.
Bovenste foto: Niels Vinck
http://www.kindamuzik.net/toekomstmuziek/pulled-apart-by-horses/toekomstmuziek-pulled-apart-by-horses/19283/
Meer Pulled Apart By Horses op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/pulled-apart-by-horses
Deel dit artikel: