Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Wie?
Vier Engelse jongens leren elkaar kennen tijdens een cursus Popmuziek aan de universiteit van Manchester. Hun gemeenschappelijke liefde voor muziek van bands als Jane's Addiction, Tool, Pink Floyd, Black Sabbath en Tortoise doet ze in de oefenruimte belanden, een jaar of zes geleden. Gitarist Steve Durose, bassist Jon Elliss en drummer Mark Heron wachten voor de eerste repetitie op zanger/gitarist Mike Vennart als zich een vreemdeling aan de deur meldt. Het is ene 'Gambler', met een gitaar onder z'n arm. Hij is uitgenodigd door Vennart en het klikt direct. Als bandnaam koos het vijftal voor een nummer van Jane's Addictions album Nothing's Shocking, Oceansize. Een naam die veel zegt over de muziek: weids, diep en uitgestrekt.
Wat doen ze?
Met drie gitaren, bas, drums en een beetje elektronica maken ze stevige rock met een melancholische inslag en hier en daar een flinke portie metal. Dat ze worden beïnvloed door Faith No More laten ze weg uit hun biografie omdat de stem van Mike Vennart net iets te vaak wordt vergeleken met die van Mike Patton. Vier jaar lang spelen ze in hun vaderland de sterren van de hemel zonder dat er maar één platenmaatschappij interesse toont. De eerste single Saturday Morning Breakfast Show, uitgebracht in eigen beheer, wordt goed ontvangen door lokale en online magazines. Net als de EP Amputee, die in december 2000 verschijnt. Amputee is reden voor de Manchester Evening News om Oceansize uit te roepen tot Best Unsigned Band. Tegen de tijd dat hun EP A Very Still Movement verschijnt zijn er al een flink aantal bands en mensen uit de platenindustrie wakker geschud. Groepen als Elbow, Lift To Experience en The Cooper Temple Clause nemen Oceansize op sleeptouw tijdens hun Britse tournees. Uiteindelijk is het platenmaatschappij Beggars Banquet die toehapt en in oktober 2002 verschijnt op dit label de EP Relapse.
Na heel veel optreden (onder andere op het Amerikaanse SXSW-festival) en tours door Engeland met bands als Cave-In en The Cardigans verschijnt in mei 2003 de tweede EP One Day All This Could Be Yours. In oktober is het tijd voor het debuutalbum Effloresce. Op de valreep nog het beste rockalbum van het jaar. Oceansize speelt in december samen met Aereogramme in het Utrechtse Tivoli en mag als headliner de Melkweg in Amsterdam aandoen.
Wat maakt ze zo goed?
Oceansize rockt hard, kan zich verliezen in psychedelische klanktapijten en ambientstukken, springt van de hak op de tak en net zo makkelijk weer terug. Denk aan Faith No More, aan Tool of aan Tortoise. Met een zanger die zingt, schreeuwt en brult tot het kippenvel tot in je nek omhoog kruipt. Gitaarriffs botsen tegen elkaar op, melodieën vouwen zich om elkaar heen met een perfecte timing en dynamiek. Dit sublieme gevoel voor dynamiek, het berestrakke spel, de fantastische (samen)zang, de verfijnde arrangementen, dát maakt Oceansize zo goed. Dat Effloresce ook nog 'ns heel puik is geproduceerd door Chris Sheldon (o.a. Foo Fighters, Feeder) maakt het album een feest voor het oor.
En de toekomst?
Voorlopig is de band nog aan het touren in Engeland, in de schamele vrije tijd werkend aan nummers voor een tweede album. In februari verschijnt 'Catalyst' als single, geflankeerd door twee video's. De platenmaatschappij richt ondertussen z'n pijlen om de zomerfestivals. De toekomst kan niet anders dan heel goed uitpakken voor Oceansize.
http://www.kindamuzik.net/toekomstmuziek/oceansize/next-big-thing-oceansize/4928/
Meer Oceansize op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/oceansize
Deel dit artikel: