http://www.kindamuzik.net
ernaast
Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Next Big Thing?!: Envy
In Japan gaan ze, zoals bekend, altijd een stapje verder. Zeker als het muziek betreft sijpelt er wel heel regelmatig pure waanzin door. Envy is weer zo'n band: het quintet mixt hardcore en postrock alsof het niets is, en maakt daarmee zo'n indruk op Mogwai dat die direct besloten hun album op Rock Action uit te brengen. Lees hieronder waarom.
Tekst: Joris Heemskerk
Publicatiedatum: 11 december 2003
Wie?
Vijf Japanners met moeilijke namen; Tetsuya Fukagawa verzorgt de exploderende vocalen, Masahiro Tobito en Nobukata Kawai nemen het soms agressieve, dan weer melancholische gitaarwerk voor hun rekening. Manabu Nakagawa (basgitaar) en Dairoku Seki (drums) zijn van de ritmesectie. Ze razen al elf jaar als een schizofrene hardcore-machine langs het topje van de muzikale ijsberg. Het begon allemaal heel normaal zoals veel bandjes beginnen. Op school dus. Als Envy brachtten ze dit jaar twee albums uit. All The Footprints You've Ever Left and the Fear Expecting Ahead en het vernietigende A Dead Sinking Story.
Wat doen ze?
Voor fans van hardcore maar ook voor postrockliefhebbers presenteren ze een totaalpakket aan diepgravende emotie. De teksten zijn in het Japans. "De teksten waren in het begin Engels maar een buitenlandse vriend vroeg ons waarom zoveel Japanse bands in het Engels zongen. Daar dacht ik over na en ik besliste toen dat Japans beter zou zijn. Sindsdien schrijf ik alleen maar Japanse teksten," aldus Fukagawa. Tobito: "Toen we voor de eerste keer naar Europa kwamen vertelden ze me dat de emotie overkwam ook al zingt Tetsu in het Japans." En het klopt, de emotie zit in de schreeuw, klank en toon van de stem. De lange nummers streven zonder haast een perfecte balans tussen hard en zacht na. De vocalen van Fukugawa branden door zijn strot een gat in je ziel en laten je snakken naar nog een gaatje. Alleen al om even die pijn te voelen. Dat geeft zo'n kick. Van extreem harde en agressieve passages schakelen ze over naar rustieke intermezzo's. Het knaagt aan je binnenste, elk moment kan de stemming weer omslaan naar venijnige kwaadheid.
Wat maakt ze zo goed?
Er schuilt een oprechte emotie in de muziek. Een emotie die tot uiting komt in de met woede en angst bevlekte vocalen. Het is voor Envy niet genoeg om in twee minuten een kannonade aan vurige schreeuwpartijen en gierende gitaren neer te zetten. Envy gaat verder en zoekt de intensiteit van de ontlading. Die ontlading wordt vormgegeven door de langzaam aanzwellende kracht van de gitaarpartijen. De pure hardcore-stukken worden afgewisseld met Mogwai-esque passages. Ingetogen en melancholische stukjes die de emotie compleet maken. Van hard naar zacht, van intense woede naar diep verdriet. Zo kun je Envy moeilijk plaatsen in de hardcore-wereld. Het is eenvoudigweg completer en heeft meer te bieden als de hardcore-band die het alleen moet hebben van agressie en woede.
En de toekomst?
Envy leeft voor de muziek. Dat weet je als je het album opzet. Alles wat Envy in de toekomst ziet heeft te maken met opnemen, live shows geven en nieuwe dingen proberen. Onlangs tekenden ze bij Rock Action, het platenlabel van Mogwai. Van daaruit gaan ze de Europese markt veroveren. De wil is er, het geld en de tijd zitten momenteel wat tegen. Kopen dat album want ze hebben het nodig. En als iets je geld waard is dit jaar dan is het wel een album van Envy.
http://www.kindamuzik.net/toekomstmuziek/envy/next-big-thing-envy/4767/
Meer Envy op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/envy
Deel dit artikel: