Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Wie zijn ze?
Lindsey Troy zingt en speelt gitaar, Julie Edwards speelt drums. Ze komen uit dé hipsterwijk van Los Angeles, Silverlake, waar ze elkaar in 2011 hebben leren kennen tijdens een cursus van de hipsterhobby bij uitstek: handwerken. Ze bleken daar een voorliefde te delen voor een andere traditionele kunstvorm: blues(rock). Troy en Edwards zijn van oorsprong, like valley girls en gezien, like de traditie van fout gespelde, dubbelzinnige bandnamen in dat genre, noemden ze zich Deap Vally. Duh!
Wat doen ze?
Ze zijn dus een bluesrockduo, zoals The Black Keys, The White Stripes en The Kills. Maar dan wel ruiger, zowel op het punt van sound als uitstraling. Edwards beukt alle vooroordelen over drummende vrouwen weg en de gitaar van Troy staat nog een stuk smeriger afgesteld dan die van Jack White. Maar waar het toch om draait is de stem van Troy. Die lijkt behoorlijk op die van Alison Mosshart van The Kills, maar dan met nog meer paardenkrachten.
Als je uit Los Angeles komt, weet je dat daar dan ook een bijpassend imago bij hoort. Dus transformeerden brave singer-songwriter Lindsey Troy en artpopzangeres Julie Edwards zich in hotpants dragende, alcohol als water drinkende feestbeesten die de concurrentie met The Rolling Stones en Led Zeppelin op het gebied van rock-'n-rollexcessen gemakkelijk aankunnen. Mocht je dit bekend voorkomen: Troy geeft gewoon toe gek te zijn van Lady Gaga, een artiest die zichzelf ook opnieuw uitvond na een mislukte start als brave singer-songwriter. Ze hebben er ook de looks voor, zeker Troy; het type rasechte California girl waar hele discografieën aan gewijd zijn.
En de toekomst?
Als je met twee singles bent getekend door Island, op het Reading Festival hebt gestaan en bent geboekt voor Coachella en Benicassim en voorprogramma's hebt gedaan voor The Vaccines, Muse en godbetert Mumford & Sons, dan lijkt succes een zekerheidje. Er is alleen wel het risico dat als het debuutalbum dan eindelijk komt, het tegenvalt, bijvoorbeeld omdat het label het te glad heeft willen maken. Dan ga je net zo snel de vergetelheid weer in; vraag maar aan Lana del Rey. De eerste single op het major label, 'Lies', laat gelukkig een geluid horen dat wel iets is opgepoetst, maar nog wel ruig is en al helemaal niet verpest met allerlei tierelantijntjes. Daarom lijkt verovering van de wereld een kwestie van tijd, waarbij Engeland als eerste dient te vallen. Brave huisgezinnen die zich verheugen op een avondje meezingen met Mumford & Sons zullen niet weten wat ze overkomt.
http://www.kindamuzik.net/toekomstmuziek/deap-vally/toekomstmuziek-deap-vally/23680/
Meer Deap Vally op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/deap-vally
Deel dit artikel: