• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

• dossiers
• festivals
• columns

ernaast

Toekomstmuziek: Caveman

Om muzikale vrijheid te behouden, startte Caveman een eigen label. Maar toen het prachtige debuut Coco Beware een bescheiden succes werd en Fat Possum aanklopte, tekende de band alsnog een platencontract. "Do it yourself, dat is niet voldoende", zegt frontman Matt Iwanusa.

Tekst: Rob van Leeuwen

Publicatiedatum: 14 april 2012

Wie zijn ze?
Caveman is de beste onbekende band van dit moment, in ieder geval in Nederland. Het vijftal uit New York bracht eind vorig jaar in eigen beheer Coco Beware uit, maar merkte al snel dat de internetrevolutie zo zijn grenzen heeft. Landsgrenzen bijvoorbeeld. Alhoewel het debuutalbum van de vijf New Yorkers ook in Nederland meteen in digitale vorm beschikbaar werd, bleef het hier redelijk onopgemerkt. Het wereldwijde web mag het voor bands makkelijker hebben gemaakt om muziek bij de luisteraar te brengen, voor een beetje bekendheid is net even wat meer nodig. Aandacht bijvoorbeeld. Die aandacht kreeg Caveman trouwens wel in thuisland Amerika, waar Coco Beware goede kritieken kreeg.

Het begon allemaal twee jaar eerder voor Caveman. Na enkele jaren in wisselende bezettingen met elkaar en met anderen gespeeld te hebben, besloten Matt Iwanusa (zang, gitaar, drums), Jimmy Carbonetti (gitaar), Stefan Marolachakis (drums), Sam Hopkins (keys) en Jeff Berrall (basgitaar) begin 2010 een band te beginnen, maar nu serieus. Niet lang daarna stapten ze samen met Nick Stumpf (French Kicks) de studio in voor de opnames van Coco Beware. "Hij zei: we doen het gewoon en dan zien we wel wat er gebeurt", blikt frontman Iwanusa terug, als KindaMuzik hem opbelt. "En het werkte."

Met een prachtig debuutalbum in de hand ging de band gesprekken aan met diverse platenlabels, maar de band besloot uiteindelijk toch zijn eigen weg te gaan en zelf een label op te richten. Iwanusa: "Geen van de labels waar we toen mee spraken, had door waar we voor stonden. Daarnaast wilden ze vaak dat we ons debuut aan hun wensen zouden aanpassen. Een partij die dat soort eisen stelt, daar willen we niet voor werken."

Wat doen ze?
Ze zijn de rustige versie van The Dodo's, of de Local Natives met diepgang. Ze zijn, zoals KindaMuzik eerder al in de albumrecensie schreef, sterren in ingehouden euforie, die een ingetogen gitaarbriljant hebben gemaakt. Ze zijn ook lekker eigenwijs, want niet lang nadat Coco Beware uitkwam, gaf de band alsnog zijn onafhankelijkheid op en tekende het een contract bij Fat Possum. Asjemenou? "Het geeft wel een fijn gevoel, dat wij achteraf gelijk hebben gekregen", zegt Iwanusa, in een verwijzing naar het bescheiden succes van Cavemans debuutalbum. ”En Fat Possum voelde ons daarna wél goed aan", vervolgt hij.

Volgens de frontman van Caveman is het ook een realistische en logische volgende stap om alsnog bij een label te tekenen. "Do it yourself, dat is niet voldoende. Uiteindelijk zijn de mensen van Fat Possum de experts, wij zijn geen platenmaatschappijmensen. We zijn gewoon een band, aan andere zaken dan muziek maken kunnen we niet denken. Daar hebben we geen tijd voor, en we willen er ook geen tijd voor maken."

Wat maakt ze zo goed?
De meeste ingetogen bands klinken gewoon ingetogen, Caveman klinkt daarentegen als een naderende storm die gelukkig maar niet wil losbarsten. Spanning, dat is het beetje extra dat het vijftal brengt. Vaak is dat te danken aan de drums, die een prominente rol spelen in de liedjes van de band. Iwanusa legt uit: "De drums zijn vaak het startpunt wanneer we nummers schrijven. Als we eenmaal een mooi drumpatroon hebben, komt de rest vanzelf. Voor ons zijn het ritme en de melodie de belangrijkste aspecten van muziek. Teksten spelen natuurlijk ook een rol, maar ik ben niet van plan om mijn woorden in de lege, overgebleven ruimtes te proppen. Het gaat om het liedje, en ik denk dat de luisteraar dat ook het belangrijkste vindt."

Het is niet zo vreemd dat de drums in het middelpunt staan bij Caveman: Iwanusa was in het verleden drummer in andere bands, en producer Stumpf was zanger-drummer bij French Kicks. Dat brengt het aantal drummers dat zich bezighoudt met Caveman op drie. Iwanusa: "Ik heb van mijn zevende tot mijn dertiende in de Metropolitan Opera van New York gezongen en heb in die tijd leren drummen van mijn oom. Tegenwoordig ben ik vooral zanger en daarbij kan ik veel van mijn ervaring bij de opera toepassen, maar ik ben tegelijkertijd wel een zanger met één drum, vooraan op het podium. Zo drummen Stefan en ik dus samen tijdens optredens."

En de toekomst?
Fat Possum heeft Cavemans debuutalbum eind maart opnieuw uitgebracht in Amerika, maar voor Nederland is er nog geen officiële releasedatum bekend, zegt Iwanusa. Hij heeft nog meer slecht nieuws: "Er zijn ook nog geen plannen voor optredens in jullie land." Gelukkig is Coco Beware hier wel via digitale wegen te beluisteren, via Spotify bijvoorbeeld.

Ondertussen werkt de band al aan een volgend album, terwijl hij lekker aan het rondtoeren is door Amerika. "Ik wil en kan niets anders doen", zegt Iwanusa. "Ik heb wel andere baantjes, maar die heb ik vooral om in de band te kunnen spelen. Wat ik daar uiteindelijk mee wil bereiken? Ik hou vooral van het gevoel dat muziek bij me oproept. Ik vind dat iedereen het verdient om datzelfde gevoel te krijgen."

Bovenste foto door Angel Ceballos, onderste foto door Kate Edwards

http://www.kindamuzik.net/toekomstmuziek/caveman/toekomstmuziek-caveman/22778/
Meer Caveman op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/caveman