Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Gedurende hun inmiddels twaalfjarige bestaan blijft één ding onveranderd aan de High Llamas, en dat is het simpele feit dat het muziek is waar je van moet houden. Of het achterhaalde bejaardenmuzak of prachtige retro-pop betreft hangt van niets anders af dan smaak, met als gevolg dat het (inmiddels) eenmansproject van Stereolab-arrangeur Sean O'Hagan een eeuwig sujet lijkt te blijven voor een select groepje fijnproevers. Zonder trompetgeschal dus, maar wel vergezeld door honingzoete strijkers, tijdloze composities en 24-karaats gouden melodieën is hier dan Beet, Maize & Corn, de achtste plaat van de Llamas. En wat voor plaat! De elektrische gitaren en drumpartijen van weleer zijn simpelweg uitgegomd; slepende strijkers en kekke koperpartijen nemen hun plaats in, des te meer effect sorterend. De absolute, nimmer aflatende schoonheid is bedwelmend en verslavend en tegelijkertijd valt op hoe compleet tijdloos en ongrijpbaar het geheel is geworden. Het ene moment de soundtrack van een schemerige cocktailparty, het andere moment muziek voor trieste nazomerdagen in een niet nader te bepalen tijdperk. Wat wel te bepalen is is dat O'Hagan duidelijk inspiratie put uit de late jaren vijftig en de vroege jaren zestig. Smaakvolle easy listening in de traditie van Burt Bacharach en ook de Beach Boys komen hoorbaar terug, maar hoe O'Hagan er zo'n tijdloos, melancholiek en ultiem sfeervol miniatuurmeesterwerk van weet te maken is werkelijk fenomenaal. In tijden waarin elk nieuw garagerockbandje nog steeds wordt doodgehyped, creëert O'Hagan dapper zijn eigen anti-hype: een plaat die, al is het doodzonde, door slechts een aantal mensen zal worden opgepikt en voor de rest van het leven gekoesterd. Uw recensent heeft er in ieder geval een vriendje bij. Zijn naam is Sean O'Hagan.
http://www.kindamuzik.net/rock/article.shtml?id=5646
Meer The High Llamas op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-high-llamas
Deel dit artikel: