Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Uitmuntend begin. ‘Theme From “Up In Flames” (Cool As Ice)’ zet brutaal de toon voor het album-als-film, een soort American Gigolo van de house, waarbij een van de leden al coke-babbelend een opsomming geeft van hoe leuk het leven in Captain Comatose is. Gaat ook meteen over in prijsnummer ‘To My Song’ dat voortgestuwd wordt door de magische één-vingerige Stooges-pianoriedel. Er kan al bijna niets meer fout gaan.
En toch, na afloop is er iets van teleurstelling. Het is een probleem dat makkelijk is te ontleden: de muziek van Captain Comatose is namelijk uitmuntend. Een wervelende house-click-funk-cocktail die naadloos past in de traditie van het Playhouse-label. Maar oh tragedie! De heren weten niet zoals de popspecialisten van Playhouse, Spektrum en met name Rework, goede liedjes te maken. Vaak beginnen nummers, zoals 'Up In Flames' zelf, veelbelovend om opeens de meest verschrikkelijke jaren tachtig-refreinen te ontsluiten. En niet de leuke jaren tachtig, nee, die hele, hele erge jaren tachtig van bands waar ik de namen niet eens van wil herinneren. En anders wordt een fijne track als ‘Had It All’ de nek omgedraaid door de steeds weer terugkerende lelijke gitaarsolo. Natuurlijk wordt dit allemaal met een krachtig gevoel van 'serieuze ironie' gebracht die het eigenlijk nog ondragelijker maakt. In tijden niet een album gehoord dat zo smeekt om een dubversie.
http://www.kindamuzik.net/reviews/article.shtml?id=9660
Meer Captain Comatose op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/captain-comatose
Deel dit artikel: