Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
De Italianen hebben het nog maar eens geflikt. Del Piero is dé held van de natie en Old Trafford zal op 28 mei bijgevolg volledig rood-wit-groen kleuren! Zidane, Raul en andere Figo’s zullen dit jaar dus eens niét met die gigantische beker zwaaien, zoveel is duidelijk! Kunnen wij het helpen dat we Italië zelden of nooit aan muziek linken? Nee dus! Stilaan begint daar echter verandering in te komen. Zo wist Milaus ons enkele weken terug te bekoren met het aangenaam verrassende Rock Da City, terwijl onze aandacht nu gevestigd is op Yuppie Flu. Het kwintet uit Ascona mag zich labelgenoot (Homesleep Records) noemen van bands als Fuck, Trumans Water, Lenola en Giardini Di Mirò en verkeert daarmee niet bepaald in slecht gezelschap. Yuppi Flu was begin mei nog te gast in Paradiso, samen met L’ Altra en het schromelijk onderschatte Calla. Volgende maand zullen de zenuwen hen ongetwijfeld door het lijf gieren als ze op Neapolis Festival het voorprogramma mogen verzorgen van niemand minder dan R.E.M.
Van de talrijke promo’s die we dit voorjaar al mochten in ontvangst nemen, is het opvallend hoe vaak dezelfde referenties geciteerd worden. Vooral Flaming Lips, Mercury Rev en Grandaddy blijken hierin ontzettend populair en kunnen stilaan gaan rentenieren van de tonnen mosterd die ze dagelijks exporteren. Idem voor Yuppie Flu, tenminste als je er de bio op naslaat, in praktijk heeft de band op Days Before The Day (hun vierde reeds!) heus wel meer in petto.
Indien we de plaat achterstevoren hadden gedraaid, waren we meteen op een parel gebotst, het betoverende ‘Now and On’ (“From know I know/this is gonna be no more/What I cried for/and been looking for/now it’s time to go leave the grandeur port/oh! my fault/It’s just a piece of mind/I think I’m going/I’ve been walking/I’ve been waiting/for you”). Deze pianoballad sleurt je mee naar een desolaat eiland, waar je geliefde op zich laat wachten, maar er doodleuk met een ander vandoor is. Vervolgens stap je met een verscheurd hart en een koffer vol schuldgevoelens de totale leegte tegemoet. Verder houdt Yuppie Flu het bij degelijke catchy gitaarsongs, die sporadisch het gezelschap krijgen van een vleugje elektronica (‘Drained By Diamonds’ haalt het uitstekende Cold House van Hood opnieuw boven water). Wie bij het horen van een drumcomputer steevast de link legt met The Sisters Of Mercy (we pleiten schuldig!), komt bedrogen uit, want ook Yuppie Flu beroept er zich heel af en toe op (‘I Feel Lucky’, waarvan de intro zo op het miskend meesterwerk van Malcolm Middleton had gekund!). De Italianen hebben tevens de zingende zaag van Jonathan Donahue geleend, die ongetwijfeld zijn zegen zou geven bij het merendeel van deze songs. Wij doen niet voor hem onder en besprenkelen dit plaatje zuinig met wierook!
http://www.kindamuzik.net/recensie/yuppie-flu/days-before-the-day/3140/
Meer Yuppie Flu op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/yuppie-flu
Deel dit artikel: