Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Yann Tiersen werkt graag samen met andere artiesten. Op Black Session (1999) kwam een keur aan bekenden langs en vorig jaar was er een samenwerking met de Amerikaanse zangeres en gitariste Shannon Wright. Op Les Retrouvailles zijn er gastrollen voor Stuart Staples (Tindersticks), Liz Fraser (Cocteau Twins), Jane Birkin, Christophe Miossec en Dominique A.
Zo, het ‘namedroppen’ hebben we gehad. Veel referentiekaders bieden deze namen niet want Tiersen drukt zelf een onmiskenbaar stempel op de muziek. Het klinkt opbeurend en triest tegelijk. Frivool en juist heel ouderwets. Misschien is het meest geschikte bijvoeglijk naamwoord voor Tiersens muziek wel 'betoverend'. Uitermate geschikt voor films als 'Le Fabuleux Destin d’Amélie Poulain' (2001) en 'Goodbye Lenin!' (2003).
Met een achtergrond als klassiek violist en pianist, maar ook een verleden in een rockband is het niet zo gek dat Tiersens muziek zoveel genres herbergt. Minimal music, klassiek, Franse chansons, folklore en elementen van rock zijn terug te vinden op Les Retrouvailles. Maar bovenal heeft Tiersen een stijl gevonden die eigenlijk in geen enkel hokje past. Met prachtige violen, opzwepende klavecimbels, ouderwetse accordeons en dromerige xylofoongeluiden heeft Yann Tiersen weer een eclectische en betoverende plaat gemaakt.
http://www.kindamuzik.net/recensie/yann-tiersen/les-retrouvailles/9759/
Meer Yann Tiersen op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/yann-tiersen
Deel dit artikel: