Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
In death metal heb je ruwweg twee stromingen: bruut en simpel en bruut en ingewikkeld. De eerste soort luistert makkelijk weg, maar wordt snel eentonig, bij de tweede is het vaak meer auditief puzzelen dan lekker naar muziek luisteren. Het beste is om een mooie balans te vinden. Laat dat nou net zijn wat het Nederlandse Xenomorph op zijn tweede plaat Necrophilia Mon Amour doet.
Het algehele gevoel dat het album uitstraalt is overduidelijk old school, met een flinke hoeveelheid groove erin. Wat dat betreft is het niet verbazend dat dit de eerste plaat is die uitkomt op het extreme Under Her Black Wings-sublabel van de Eindhovense stoners van Freebird.
Maar songs als ‘Magnificat, My Soul Doth Magnify the Lord’ (zes minuten) en ‘Hang ‘Em High on Holocaust Stakes of Frozen Methane’ (bijna acht minuten) laten horen dat deze Leidenaren niet terugschrikken van een flinke dosis ambitie. Door het gebruik van sfeervolle tremelo picking blackmetalriffs en voldoende afwisseling, ook in de grunts van zanger De Tombe, maken ze die ambitie vervolgens ook nog eens waar. Constante is hierbij die lekkere, vette groove.
Wat je wel aan de plaat hoort is dat het allemaal voor weinig geld is opgenomen. Niet in de zin van dat het brijerig is; de mix is voor het genre ontzettend helder, met zelfs duidelijk herkenbare baslijnen. Maar je mist wel het fonkelende en dynamische dat een dure studio en producer aan een plaat kunnen geven. Een klein smetje op een verder uitstekend vaderlands grafherrieproduct.
http://www.kindamuzik.net/recensie/xenomorph/necrophilia-mon-amour/11484/
Meer Xenomorph op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/xenomorph
Deel dit artikel: