http://www.kindamuzik.net

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

Xavier Rudd | White Moth

Ga toch surfen, man.
CD, SALT X/Epitaph

Tekst: Dirk Verhoeven

Publicatiedatum: 21 juni 2007

Voor wie aan één Jack Johnson niet genoeg heeft, is er Xavier Rudd. Deze voormalige surfer uit Australië gaat nu als singer-songwriter met lome luisterliedjes de hele wereld over.

White Moth is zijn vijfde studio-album. Ook leverde hij al eerder twee liveplaten af. Niet verwonderlijk, want op het podium moet het nogal een verschijning zijn. Xavier Rudd, de eenmansband, speelt met gemak gitaar, didgeridoo en allerlei percussie-instrumenten tegelijk.

Op plaat is er van de surfroots van Rudd echter weinig terug te horen. Niks geen wilde gitaargolven, White Moth is een kabbelende kampvuurplaat. De blonde Australiër serveert net wat minder flauwe happen dan zijn Amerikaanse evenknie Jack Johnson. Dat komt doordat Rudd uitstapjes durft te maken naar reggae (‘Twist’) en funk (‘Stargaze’) of omdat hij er Aboriginal-muziekgroep Yothu Yindi bijhaalt.

Wie het naar het vuur staren staakt, het in slaap gesukkelde hoofd van zijn vriendinnetje even van de schouder haalt, rechtop gaat zitten en de moeite neemt naar Rudd’s teksten te luisteren, zal toch echt tot een tenenkrommende constatering moeten komen. In te simpele, maar bovenal te correcte teksten spreekt Rudd zich uit over slechte en goede mensen in de boze wereld.

Zo is opener ‘Better People’ een wel heel zeurderige ode aan de Aboriginal. Met zinnen als " When people saving whales / And giving your thanks to the sea / My respect for the ones in the forest / Standing up for our old trees" kan Rudd zo ambassadeur van Greenpeace en het WNF worden. Van hetzelfde belerende kaliber zijn ‘Choices’ en ‘Land Rights’. De ex-surfer schiet als protestzanger flink tekort. In ongeïnspireerde teksten spreekt hij zich uit tegen het beleid van de regering aangaande de inheemse bevolking van Australië.

Deze White Moth is een kriebelige plaat, die muzikaal redelijk divers blijkt, maar tekstueel jeuk veroorzaakt. Xavier Rudd doet er goed aan de didgeridoo even opzij te leggen en eens wat oude Randy Newman-platen te beluisteren, opdat hij op volgend werk op een intelligentere wijze maatschappijkritiek weet te geven. In de kast laten zitten dus, deze witte mot.

» Video: Xavier Rudd - Better People [youtube]