Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Vergeleken worden met Simon & Garfunkel, Belle & Sebastian en Sufjan Stevens. Daar mag het Canadese Woodpigeon best trots op zijn. De achtkoppige band brengt zijn tweede plaat uit: Treasury Library Canada. Gevarieerder en meer gedurfd dan debuutalbum Songbook.
Het antwoord van frontman Mark Hamilton op de vraag waar de bandnaam vandaan komt, is net zo raar als de muziek op de cd. "I've always been in love with the word woodpigeon for as long as I can remember. When you write it in cursive, it looks like a rollercoaster." Niets is te gek voor Woodpigeon. Van gospelkoren naar diep trieste strijkers en meteen weer terug naar de roots: rock en folk met een flink popgehalte.
De stem van Hamilton heeft inderdaad veel weg van Belle & Sebastians Stuart Murdoch. Zelfs de lieflijkheid van Murdoch en zijn band is muzikaal terug te horen in Treasury Library Canada. Tekstueel blijft Woodpigeon redelijk donker en depressief met soms een sarcastische ondertoon: "Don't lie to me / Don't try to be something you ain't / I just want you to stay."
Woodpigeon opent in 'The Hamilton Academicals' met een dikke minuut prachtig vioolgeluid en weet dit subtiel verder in het nummer te verwerken. Ook 'I Live a Lot of Places' begint met een symfonische intro, maar hier slaat dit zielige geluid opeens om in blije folk. Onvoorspelbaar en uitermate effectief.
Net als de titels van de nummers op Treasury Library Canada is de muziek buitengewoon interessant. Woodpigeon behoudt zijn eigen geluid als basis en maakt een succesvolle combinatie van gemakkelijke pop met minder toegankelijke muziekstromingen. Een plaat vol muzikale parels.
http://www.kindamuzik.net/recensie/woodpigeon/treasury-library-canada
Meer Woodpigeon op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/woodpigeon
Deel dit artikel: