Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Single Steal their Gold vestigt in 2005 de aandacht op het kwartet Wolf and Cub uit Adelaide, Australië. Het land van Nick Cave, Howling Bells en Kylie spreekt op slag een woordje mee in de wereld van psychedelische stonermetaldancepunk. Enerzijds vol groovy drone, anderzijds gejaagd en furieus als punk, mét een dansbare beat; doet Wolf and Cub nadrukkelijk de oren spitsen, al is het lang wachten op het nu pas verschijnende debuutalbum Vessels.
In Engeland zijn ze al een tijd om; Paul Epworth draait aan de remixknoppen, BBC’s Steve Lamacq is fan en Mogwaiproducer Tony Doogan heeft gewerkt aan dit debuut. Als gerechtigheid bestaat, zal het niet lang duren voordat ook hier en masse slachtoffers gemaakt worden door het rockmonster Wolf and Cub. De band leunt zwaar op groove en ritme; niet in het minst doordat er twee drummers op de loonlijst staan. Daarmee broeit onder het zwoelzwetende psychedelische stonergitaargeluid steeds een sexy swing; alsof Death From Above 1979 en Kyuss een liefdesbaby hebben gekregen.
Als in een gedrogeerde jamsessie heeft menig nummer even de tijd nodig om zijn plek te vinden. De gitaar dwarrelt zoekend rond de bas en de beide drummers doen vooral hun uiterste best elkaar de loef af te steken, totdat opeens de stukjes op hun plaats vallen en vanuit een ogenschijnlijk niets melodie en koers opduiken. En dan is een normale songlengte van zo’n vier minuten eigenlijk te kort; nét genesteld in de jam, is het alweer voorbij.
Doogan houdt het bandgeluid heerlijk zompig, vocalen verzuipen meestal en hebben weinig prioriteit, waarmee Wolf and Cub voor de lome onderhuidse werking lijkt te gaan. Ware het niet dat het tempo daarvoor vaak te hoog ligt. Stoned bankhangen is er dan ook niet bij. Van de wereld geblowd wild rondmaaien met ledematen en je laten meevoeren door de ijzersterke, nimmer aflatende groove is dan het enige devies.
Stoner, disco, psychedelica, retrorock (‘Hammond’ speelt lekker leentjebuur bij ‘No Quarter’ bijvoorbeeld), hardrock en shoegazer komen op Vessels samen in een druggy trip die het midden houdt tussen Wolfmother en Secret Machines en verlangend doet uitzien naar een ellenlange livejam op de vaderlandse podia. Tot dan is het prima toeven in de mistige dampen van Vessels.
http://www.kindamuzik.net/recensie/wolf-and-cub/vessels/15077/
Meer Wolf and Cub op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/wolf-and-cub
Deel dit artikel: