http://www.kindamuzik.net
ernaast
Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Wixel | Somewhere Between the Sun and the Moon
Weemoedig, warm, Wixel.
CD, Debonair/Konkurrent
Tekst: Joep Smaling
Publicatiedatum: 09 december 2008
Het is aangenaam toeven, daar ergens tussen de zon en de maan, als we de verklanking van dat gebied mogen geloven. Somewhere Between the Sun and the Moon, de tweede plaat van Wixel oftewel Vlaming Wim Maesschalck, heeft namelijk een bijzonder kalmerende werking.
Maesschalk laat op vrijwel alle tracks zijn akoestische gitaar ingetogen twinkelen, of hij laat hetzelfde instrument een paar extra meezingende geluidslagen produceren. Het spaarzame gebruik van onder andere een elektrisch orgel ter ondersteuning geeft de composities diepte en de nodige warmte. En deze plaat straalt echt warmte uit.
De Vlaming geeft op zijn website te kennen dat hij met deze schijf afstandelijkheid en scheiding wil suggereren, maar dat is nergens aan terug te horen. Daarvoor is dit album veel te melodieus, ongeacht de bewuste geluidsvernacheling op enkele tracks, die doet denken aan de experimenten van Fennesz en Tim Hecker. Afgezien van die invloeden is dit vooral een instrumentele postrockexercitie, die herinnert aan Mogwai op hun liefste.
De nummers borduren voort op elkaar, in ongeveer dezelfde stijl, wat deze cd tot een solide geheel maakt dat consequent melancholiek is. Dat is een adjectief dat maar al te vaak valt in muziekbesprekingen, maar als één plaat die kwalificatie verdient, is het Somewhere Between the Sun and the Moon wel. Het is echter geen donkere, zwaarwegende melancholie. Eerder een sympathieke en vriendelijke soort, die een glimlach op je gezicht tovert. Wixel heeft met dit tweede album een boeiende winterplaat afgeleverd. Niets schokkends, wel mooi.
http://www.kindamuzik.net/recensie/wixel/somewhere-between-the-sun-and-the-moon/17850/
Meer Wixel op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/wixel
Deel dit artikel: