Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Wat Darkthrone laat horen op hun nieuwste album, The Cult Is Alive, doet Witchery min of meer in dezelfde vorm al jaren. Vuige black -’n-roll voorzien van een gore groove en dito vocalen, vol gas, zonder genade en met een flinke knipoog.
Die knipoog uit zich vooral in de teksten maar ook de dikke saus van riffs, donderdrums en primitieve grunts wordt gebracht met een boosaardige grijns van oor tot oor. Niet gek ook dat The Haunted gitarist Patrik Jensen en Mercyful Fate en Arch Enemy bassist Sharlee d’Angelo deel uitmaken van Witchery, het geheel klinkt als een goed geoliede machine die drijft op ervaring en talent. Maar Witchery is vooral rustiger geworden, de chaotische manie van Restless and Dead is verdwenen, ze lijken serieuzer, er is meer plaats voor melodie en zelfs heuse Mercyful Fate-invloeden. Vooral ‘Ashes’ met symfonische keyboards past in dat straatje.
Maar waar Witchery in uitblinkt zijn de botte raggers. Nummers als ‘Stigmatized’, ‘Plague Rider’ met zijn Slayer-riffs en ‘Crossfixation’ dat heerlijk doordendert op mitrailleurdrums zorgen vooral voor een stevige groove die een vettig spoor door het album trekt. Trek je blikken Aldi-bier open, peuzel dat laatste restje snot op en doe mee met Witchery. Bang dat hoofd, gek.
http://www.kindamuzik.net/recensie/witchery/don-t-fear-the-reaper/12535/
Meer Witchery op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/witchery
Deel dit artikel: