• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Wim Mertens | Un Respiro

Vreemde eend smaakt toch wel goed.
CD, Usura/PIAS

Tekst: Bart Breman

Publicatiedatum: 01 mei 2005

Wim Mertens is een vreemde eend in de bijt. De Belgische pianist/componist is een eigenzinnig mannetje en zijn muziek laat zich niet makkelijk definiëren. Mertens schreef muziek voor films, voor klassieke ensembles en solowerk voor de piano. Un Respiro, zoveel valt er in elk geval over te zeggen, behoort tot de laatste categorie.

Het werk van Mertens wordt gerelateerd aan de 'minimal music' en de naam van Philip Glass wordt minstens zo vaak genoemd. Hoewel die vergelijking helemaal zo gek niet is, klopt het niet altijd. Waar Glass in zijn pianospel naar rust lijkt te zoeken, is het werk van Mertens op Un Respiro drukker en minder gericht op de repetitieve patronen waar de ‘minimal music’ zo op geënt is. Dit komt ook doordat er niet één, maar twee piano’s worden gebruikt. Bovendien doet Mertens’ spel romantischer en losser aan. Het meest opvallende aan zijn werk is echter de zang. De Belg zingt met een bijzondere, hoge stem in een niet bestaande taal (waar hebben we dat meer gehoord?). Juist dit karakteristieke stemgeluid geeft het geheel iets extra’s, dat je simpelweg mooi of verschrikkelijk vindt.

Het mag dan ook duidelijk zijn dat we hier met een muzikant te maken hebben die zich niet laat inperken in genre’s of hokjes. Mertens werkt op gevoel en doet wat daarbij past. Dat levert in dit geval een ietwat vreemde, maar toch wel mooie plaat op.

http://www.kindamuzik.net/recensie/wim-mertens/un-respiro/9373/
Meer Wim Mertens op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/wim-mertens