• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Willie Nelson, Merle Haggard en Ray Prive | Last of th Breed

Oude countryknarren sederen de luisteraar palliatief.
CD, Lost Highway/Universal

Tekst: Peer Bataille

Publicatiedatum: 25 april 2007

Ooit behoorden ze tot de luizen in de pels van Nashville; Willie Nelson, Merle Haggard en in iets mindere mate Ray Price. Grote countrymeneren zijn het nog steeds. Met name Nelson produceert de laatste jaren sneller cd's dan een normaal mens kan beluisteren.

Hij is ook vaak in voor wat nieuws, getuige bijvoorbeeld zijn samenwerking met Daniel Lanois (Teatro), een reggae-uitstapje en zijn recente project met Ryan Adams (Songbird.

Op Last of the Breed schuwen de drie levende legendes ieder risico. Nelson, Haggard en Price recyclen op twee cd's (die overigens best op één schijfje hadden gepast) voornamelijk oude en zeer oude countryliedjes. Deze oude knarren weten natuurlijk hoe je honky tonk, western swing en urban country zingt. Net als producer Fred Foster en de muzikanten weten hoe je dat genre speelt.

Het klinkt echter allemaal dodelijk voorspelbaar en bloedeloos. Alsof de luisteraar palliatief gesedeerd moet worden. De meeste liedjes krijgen ook niet echt een kans, omdat de heren keurig om de beurt een coupletje zingen. Het blijven daarom 'slechts' de bekende deuntjes, waar deze uitvoeringen niets aan toevoegen.

Het ene liedje is bovendien nog meer afgekloven dan het andere. Tenzij je zit te wachten op de 87ste versie van 'Heartaches by the Number', de 132ste van 'Lost Highway', de 53ste van 'Sweet Memories' en de 77ste van het verschrikkelijke ChristenUnielied 'Why Me Lord' (met auteur Kris Kristofferson als gast) natuurlijk.

Voor een opleving zorgt eigenlijk alleen de valsekraaienstem met geheel eigen frasering van Willie Nelson. Bijvoorbeeld in zijn eigen ‘Back to Earth’ (ook te vinden op Songbird, maar hier helemaal door hemzelf gezongen). En in de manier waarop hij het stokje van Haggard overneemt in Lefty Frizells 'Mom and Dad's Waltz' .

Willie Nelson, Merle Haggard en Ray Price serveren op Last of the Breed slechts oude wijn in nieuwe zakken. Wijn die ze in Nashville gretig zullen schenken. De ontbrekende countrylegende op hun feestje is George 'no show' Jones. Die had deze keer groot gelijk dat hij niet is komen opdagen.

http://www.kindamuzik.net/recensie/willie-nelson-merle-haggard-en-ray-prive/last-of-th-breed/15308/
Meer Willie Nelson, Merle Haggard en Ray Prive op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/willie-nelson-merle-haggard-en-ray-prive