• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

William Shatner | Has Been

Koopt allen dit unieke album!
CD, Shout/Sony

Tekst: Wilko van Iperen

Publicatiedatum: 20 oktober 2004

William Shatner, jawel ons aller Captain Kirk uit Star Trek, heeft weer een album gemaakt. Weer een album? Yep, in 1968 verscheen de cultklassieker Transformed Man, een album waarop de man die het universum doorstak onder andere 'Mr. Tambourine Man' en 'Lucy in the Sky with Diamonds' coverde en Shakespeare citeerde. Has Been begint alleszins minder grappig, alhoewel… "She came from Greece/She had a thirst for knowledge", schalt er na drie seconden uit de boxen. Precies, dat is Pulp maar daar blijft het deze keer wat betreft covers bij. Shatner werkt samen met een jeugdige fan die toevallig Ben Folds heet en de heren tekenen samen met voor het merendeel van de overige liedjes.

Echt gek is het overigens niet dat 'Common People' op het repertoire staat. Het nummer is zo ironisch als de pest. 'Tuurlijk, de hoofdrolspeler in het verhaal van Jarvis Cocker is lachwekkend, de uitspraken van haar sparringpartner zijn om nog harder te lachen maar in the end is arm zijn vooral niet cool. "You'll never watch your life slide out of view/And then dance and drink and screw/Because there's nothing else to do". Het zo ongeveer legendarische nummer krijgt met de hulp van een gospelkoor, scheurende gitaren, op hol geslagen drums en een venijnig schreeuwende Joe Jackson ineens ballen. Tja, zo begin je een album!

En de 73-jarige doet in het geheel niet onder voor de inmiddels rentenierende Jarvis Cocker. Op Has Been blijkt de oud-Star Trek-acteur een scherp observator die op tragikomische wijze verhaalt over liefde, dood, teleurstelling, falen en roem. De donkere stem van Shatner dwingt tot luisteren naar de teksten die net zoals Cockers 'Common People' vol tongue in cheeks zitten maar toch weten te ontroeren. In het luchtig en jazzy gearrangeerde 'It Hasn't Happened Yet' slikt Shatner teleurstelling weg: "I would be the best/I would make my folks proud/I would happy/It hasn't happened yet". Glimlachen en een traantje wegpikken lagen niet eerder zo dicht bij elkaar. In de gospel 'You'll Have Time' wordt daarentegen op lachwekkend nuchtere manier beschreven dat het leven tot een einde komt. "Maybe you won't suffer, maybe it's quick/But you'll have time to think/Why did I waste it/Why didn't I taste it".

Hoewel het hele album een filmdialoog op muziek lijkt, komt 'What Have You Done' nog het dichtst bij wanneer Shatner fluistert over verlies. De zachte van Lemon Jelly gesampelde beats in 'Together' zorgen voor een intermezzo dat voorbij lijkt te zweven. De jaren dertig galmen door in 'Familiar Love' dat een ode is aan de liefde (inclusief de ongeoorloofde one night stands) terwijl de shuffle van 'Ideal Woman' de geliefde vertelt dat ze het mooist is wanneer ze zichzelf is: "When you sleep, you are the most beautiful/…/The murmuring breath/The slight snore/The slight snore?". Nou ja, met een knipoog dan! Evenzo de spaghettiwesternmuziek in 'Has Been' ("Don't say Dick"), de drukmakerij-om-niets met Henry Rollins in 'I Can't Get Behind That'…

Zelfs wanneer de tekst niet door Shatner is neergepend, lijkt het hem op het lijf geschreven. "I'd love to help he world and all its problems/But I'm an entertainer, and that's all/…/I would change this world for sure/But I eat and sleep and breathe and bleed and feel/Sorry to disappoint you/But I'm real", zingt hij in de afsluiter 'Real'. Maar het aangrijpendst is het mede door - schrik niet - Nick Hornby geschreven 'That's Me Trying'. Het meest uitgesproken popnummer op de plaat lijkt een persoonlijk relaas van Shatner over een uit het oog verloren dochter. "You still going with - no that's not fair/I know I haven't been the very best of dads". Wanneer een normaal gesprek door alle misstappen in het leven van vader toch te moeilijk lijkt, stelt hij uit arren moede maar voor een boek te lezen om toch ergens over te kunnen praten. "You wanna try Cold Mountain?/Or is that too long?".

De muziek is overigens niet eventjes tussen de bedrijven door geschreven voor de heer Shatner zodat Folds de kassa kon horen rinkelen. Er lijkt eerder vreselijk hard over nagedacht met een haast soundtrackachtige benadering dat van jazz naar rock-'n-roll, gospel en country dwarrelt. Daarnaast barst het van de onverwachte wisselingen in zang, schitterende arrangementen, grappige muzikale spelletjes, noem het maar op. Met een sterrencast (Jon Auer van The Posies, Matt Chamberlain van Chromeflies, singer-songwriter Brad Paisley, mevrouw Aimee Mann en - waarom zou hij inderdaad niet ontbreken - spierbundel Henry Rollins), een begenadigd arrangeur (Ben Folds) en een tv-ster die buitengewoon sterke songteksten schrijft (William Shatner) heb je een album dat in alle opzichten verrast. Om U hiervan te overtuigen zouden we het liefst hieronder het gehele album willen streamen maar dat is niet mogelijk. Koopt dus allen dit unieke album vandaag nog!

http://www.kindamuzik.net/recensie/william-shatner/has-been/7580/
Meer William Shatner op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/william-shatner