Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
The sun will never shine on this cold and heart of mine. "Goedemiddag, ik heet William Elliott Whitmore en mijn plaatje heet Hymns for the Hopeless. Ik denk dat mijn 'Sometimes Our Dreams Float Like Anchors' weleens een hele grote hit kan worden", zo stel ik mij voor dat de troubadour met rokersstem aan zijn platencontract is gekomen.
U raadt het al door de macabere hoes (dode dieren op de voorkant) en een weinig hoopgevende titel: Hymns for the Hopeless is geen cd'tje om eens gezellig tijdens een verjaardagsfeestje te draaien, tenzij u expres uw gasten de stuipen op het lijf wilt jagen.
Het acapella 'Cold and Dead', waarmee singer-songwriter, oud-punker en doemdenker Whitmore het album inluidt, klinkt als een jankende hond in een grafkelder. Ook in gitzwarte songs als 'From the Cell Door to the Gallows', 'Bury My Body' en 'Our Paths Will Cross Again' wordt de angst goed ingeboezemd met apocalyptische bijbelteksten en de altijd grommende vocalen van de gastheer.
Whitmore houdt het sober op zijn hymnen voor de hopelozen. Zijn gebroken, snikkende stemgeluid wordt slechts bijgestaan door handgeklap, een vijfsnarige banjo of een paar akkoorden op de akoestische gitaar. Alleen de hidden track aan het einde van de acht nummers is dolle pret. U bent alvast gewaarschuwd.
http://www.kindamuzik.net/recensie/william-elliott-whitmore/hymns-for-the-hopeless/4051/
Meer William Elliott Whitmore op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/william-elliott-whitmore
Deel dit artikel: