Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Will Stratton is nu beter. Een poosje ging het niet zo goed met hem. Kanker. De contouren van dit nieuwe album ontstaan aan de rand van zijn ziekbed. In de tussentijd halen zijn New Yorkse vrienden, onder anderen Zachary Cale, geld op met een benefietalbum, want ziek zijn in de Verenigde Staten is nu eenmaal niet goedkoop.
Gray Lodge Wisdom krijgt uiteindelijk vorm in de rust van zijn ouderlijk huis, in Washington, nadat de chemotherapieën erop zitten en hij genezen is verklaard. Het moet een zware tijd zijn geweest. Een keer belandt hij op de intensive care. In verwarde toestand denkt hij dat hij door de duivel is bezeten. Heftig.
Dat Stratton tegelijkertijd met flinke depressies kampt, schemert in alle songs door. Met zijn hartverwarmende en fragiele stem biedt hij het nodige tegenwicht aan de vaak sombere songteksten, die met de dood in de ogen zijn geschreven. Zijn vocalen zijn een pleister op de wond, net als het sterk door John Fahey geïnspireerde gitaarspel.
In het eerste nummer speelt hij samen met de band The Weather Station. Daarna zet hij de strijd grotendeels in zijn eentje voort. Het zijn stuk voor stuk songs waarbij niet zelden het kippenvel over je lichaam loopt, zo pijnlijk mooi. Een ode aan het sterfelijke.
http://www.kindamuzik.net/recensie/will-stratton/gray-lodge-wisdom/24978/
Meer Will Stratton op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/will-stratton
Deel dit artikel: