Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Hij nam het album in een paar maanden op, schreef alle nummers en bespeelde ieder instrument zelf. Bovendien maakte Nathan Whitey gebruik van zogenoemde dode studiotijd, als fatsoenlijke muzikanten in hun bed liggen. Waarschijnlijk dat daardoor het debuutalbum van Whitey zo ontzettend leuk klinkt. Want spontaan, rammelend en vol energie. De ene keer met de elektronische punkattitude van T. Raumschmiere en Andrew Weatherall ('Leave Them All Behind'), dan weer knipogend naar de mooie harmonieën van de Beach Boys en The Jesus & Mary Chain ('Can't Go Out, Can't Stay In'). Whitey is er met zijn lo-fi aanpak in geslaagd om zijn machines te laten klinken als haperende en krakende knorrepotten, compleet met vrolijk zoemende gitaren, afgeleefde drumkits en een derdehands vibrafoon. Het krakkemikkige hutje van Whitey rammelt aan alle kanten, maar wat is het er gezellig.
http://www.kindamuzik.net/recensie/whitey/the-light-at-the-end-of-the-tunnel-is-a-train/8795/
Meer Whitey op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/whitey
Deel dit artikel: