• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

White Lies | To Lose My Life

Thematisch loodzwaar, muzikaal frivool.
CD, Fiction/Universal

Tekst: Niels Steeghs

Publicatiedatum: 14 januari 2009

Haal ze maar weer tevoorschijn, die welhaast standaard vergelijkingen met Joy Division, Interpol, The Cure en Editors. Ze kunnen maar beter alvast genoemd zijn, dan weet je in elk geval direct waar je aan toe bent met White Lies. Wees gewaarschuwd, want lachebekjes zijn deze drie jongemannen uit het Britse Chiswick niet bepaald. Vrolijkheid past immers niet bij hun zorgvuldig gecultiveerde duistere imago.

Zwart is namelijk hun collectief verkozen lievelingskleur. Dat blijkt alleen al uit de albumhoes. Maar ook uit de teksten, want daarin neemt de dood een prominente plaats in. Zo begint de plaat met 'Death' en 'To Lose My Life'. Wellicht morbide titels, maar ze blinken vooral uit als behoorlijk sterke singles.

Een tikje Smithshumor en -romantiek kan de band in elk geval niet ontzegd worden. In 'To Lose My Life' luidt het door de sombere doch krachtige stem van Harry McVeigh gezongen devies: "Let's grow old together and die at the same time". Onder asgrauwe Britse luchten handelen de nummers verder over begrafenissen, moorden, depressies en andere weinig opbeurende zaken.

Dat voor deze band een grote toekomst wordt voorzien, was in 2008 al ruimschoots duidelijk. Ze speelden niet alleen op London Calling, maar betraden ook al de podia van Pukkelpop en Lowlands. Daar sloegen ze bepaald geen modderfiguur met hun strakke melodieën. Muzikaal en qua imago weten de heren namelijk precies wat ze willen: zichzelf strak positioneren als band. Met bloedserieuze gezichten. Misschien zelfs een tikkie te geforceerd ernstig.

Maar het resultaat mag er wezen. Van To Lose My Life druipt de dramatiek en de somberheid af. Een beetje zoals Editors ook lieten horen met hun debuutalbum. Thematisch loodzwaar, maar gelukkig muzikaal best frivool. Voor een plaat zo geobsedeerd met en gedomineerd door de dood, zit er toch meer dan genoeg levendigheid in. Inventief kun je het bandgeluid met de beste wil van de wereld amper nog noemen, maar White Lies levert niets minder dan een behoorlijk goede debuutplaat.

http://www.kindamuzik.net/recensie/white-lies/to-lose-my-life/17985/
Meer White Lies op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/white-lies