Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Daar zijn ze weer, 'Westsahaaiiid', de jaren '90 flitsen voorbij. De tijd dat rap voorgoed zijn laatste restje onschuld verloor met de oostkust-westkust-controverse, en de gevestigde hiphoporde haarscheurtjes begon te vertonen. 'Gangsta' was het woord en al snel werd duidelijk wie kon bijblijven, wie moest afhaken en wie gewoon bleef doen waar hij goed in was en daarmee glashard aan de top bleef, zoals KRS-One. Een van de 'ouwe helden' die in mijn ogen muzikaal niet overeind gebleven is in de nieuwe raptijden is Ice Cube. Als ik nu zijn 'The Predator' uit '92 en daarna 'Lethal Injection' uit '93 opzet, hoor ik weer die eerste tekenen van de stijlbreuk in zijn muziek die ik nooit heb kunnen waarderen. Die 'slappe' G-Funk en bijbehorende player-poeppraat had hij toch niet nodig?
Bow Down, de eerste die Mack 10, WC en Ice Cube uitbrachten in '96, lag qua geluid in het verlengde van diezelfde vermaledijde 'Westcoast Cali Crap', zoals Raekwon en Ghostface het al noemden op 'Only Built'. De east-west beef was in volle gang en dit was een dankbaar onderwerp voor de heren. De plaat stond bol van gesneer en borstklopperij -iets waarin Ice Cube nog steeds één van de besten is- maar werd muzikaal nergens echt spannend. Cube stortte zich de jaren erna op acteren en regisseren en ook zijn volgende soloprojecten War & Peace delen 1 en 2 hadden 'het' niet. WC deed met zijn twee albumreleases The Shadiest One in '98 en Ghetto Heisman in 2002 wat dat betreft het meeste stof opwaaien.
Nu proberen the Gangster, the Killer and the Dope Dealer zich met een ouderwetse gangstamentaliteit en een 'hedendaagse' sound opnieuw op de kaart te zetten als drie door de wol geverfde OG's. Maar in een sterk veranderd raptijdperk weten zij zich ingehaald door een nieuwe generatie. Invechten dus. Bijvoorbeeld met een grappige distrack als 'So Many Rappers in Love'. Zelfs Eminem krijgt een disje mee in de doorgaans onderhoudende, agressieve raps. En de muziek? Weer hetzelfde liedje. Het hedendaagse bovengrondse MTV-geluid zet de toon. Lieflijke raptunes voor in de club, compleet met de Pharrell-achtige hooks en gezongen refreintjes (Nate Dogg natuurlijk). Drie, vier uitschieters, het gros ontstijgt de middelmaat niet.
Cube, kerel, wanneer krijgen we eindelijk het ons beloofde Helter Skelter?
http://www.kindamuzik.net/recensie/westside-connection/terrorist-threats/5153/
Meer Westside Connection op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/westside-connection
Deel dit artikel: