Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Uw scribent vindt zichzelf behoorlijk rock ’n roll. Hij jaagt dan ook – met sterke drank en ranzige vrienden - door nachtelijk Nederland op weg naar wéér een optreden van een band die hem het snot voor de ogen speelt. Maar echte mannen huilen ook, dus mag hij af en toe best eens iets beluisteren dat hem troost in moeilijke tijden; na een lange avond hard drinken of na het vertrek van weer een vriendin bijvoorbeeld.
Washington heeft zo’n plaat gemaakt waarop echte mannen huilen. De vergelijkingen met Coldplay, Saybia en Jeff Buckley kwamen niet zomaar uit de lucht vallen, aangezien de mistroostige sfeer nu eenmaal beelden oproept van verloren liefdes, nachtelijke wandelingen door lege, besneeuwde straten en laatste rondes aan de bar van verder verlaten cafés. Introverte gitaren, melodieuze piano’s en de hoge stem van zanger/gitarist Rune Simonsen kleuren de trage nummers in. Geweldige nummers als opener ‘Black Wine’, waarin de band klinkt als het romantische broertje van Black Rebel Motorpsycho Club. Een vreemde vergelijking? Dacht het niet. Luister maar eens naar de drumpartijen in ‘Walking Man’, want die zijn beduidend losser en spannender dan die van collega-romantici.
De nacht lijkt een rode draad op A New Order Rising. Al is het alleen maar omdat songschrijver Rune Simonsen zes van de twaalf maanden van het jaar doorbrengt in de totale duisternis in het noorden van Noorwegen, en slechts verlichting ziet in het schrijven van intieme liedjes en het staren naar het fabelachtige noorderlicht. In ‘River Run By Night’ wordt opzichtig geknipoogd naar het latere, meer experimentele Radiohead, maar de akoestische drone doet zijn werk en levert uiteindelijk gewoon een mooi liedje op. En met een titel als ‘A Long Poem About the Acts of Heroes and Gods’ onderstreep je dat we dit serieus moeten nemen.
Waar Saybia vaak gecontroleerd en voorspelbaar te werk gaat, richt Washington zich wat meer op het experiment. ‘Landslide’ klinkt niet zo zwaarmoedig als de rest van de nummers en verraadt dan toch de wil tot airplay, maar daar is niets mis mee. Vooral niet wanneer duidelijk wordt dat Simonsen, drummer Esko Pedersen en bassist Andreas Hoyer toch wel aanstekelijke deuntjes kunnen schrijven die deze rock ’n roll-recensent regelmatig de keel doen schrapen.
Washington speelt deze week in Nederland.
10 maart Paradiso, Amsterdam
11 maart w2, ’s-Hertogenbosch
15 maart Patronaat, Haarlem
http://www.kindamuzik.net/recensie/washington/a-new-order-rising/8807/
Meer Washington op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/washington
Deel dit artikel: