• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Waldorf | Twelve Seconds to None

Nu nog de navelstreng doorknippen.
CD, PIAS/PIAS

Tekst: Liesbeth Gijsel

Publicatiedatum: 07 februari 2010

Waldorf gooit de pop overboord en gaat resoluut voor stonerrock à la Queens of the Stone Age. Helaas kopieert de band zijn grote voorbeeld iets te letterlijk.

In 2005 zag het ernaar uit dat het over en uit was met Waldorf, toen bezieler Wolfgang Vanwymeersch zich aansloot bij de veelbelovende The Van Jets. Daar speelt hij nog steeds, maar intussen gaf hij zijn eigen project een tweede adem. Met nieuwe muzikanten als drummer Steve Slingeneyer (Soulwax) en gitarist Pim De Wolf (Thou). En een nieuw geluid: geen catchy popdeuntjes meer, maar keihard gitaarwerk. "Waldorf is kwaad, teleurgesteld en gefrustreerd", klinkt het op hun MySpace. Er keihard tegenaan gaan is dan de boodschap.

Twelve Seconds to None klinkt volwassen, de nummers zitten goed in elkaar. 'Good to Know' begint bijvoorbeeld met een intiem stukje zang en gitaar, om zich langzaam maar onvermijdelijk te ontwikkelen tot een mooi, oerkrachtig nummer. De stonerrock van Waldorf, de hooks, de drums, de gitaarpartijen en de zang lijken zo weggelopen uit Queens of the Stone Age. En Vanwymeersch' zang lijkt bijwijlen op die van Mark Lanegan. Mooie complimenten, als ze niet zo letterlijk bedoeld zouden zijn. Waldorf weet perfect hoe je goede en keiharde rock maakt, maar moet leren loskomen van de meester. Met een echt eigen smoelwerk kan deze Vlaamse band het verschil maken.

http://www.kindamuzik.net/recensie/waldorf/twelve-seconds-to-none/19780/
Meer Waldorf op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/waldorf