• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

W.A.S.P. | The Neon God: part 1 - The Rise

Pretentieuze heavy metal die vervelend wordt.
CD, Noise/Sanctuary

Tekst: Bas Ickenroth

Publicatiedatum: 11 september 2004

Kun je nu iemand serieus nemen als hij ooit vol overgave 'Fuck Like a Beast' heeft gezongen, een cirkelzaag tussen zijn benen aan zijn leren broek bevestigde en daarna een bak vol maden het publiek inkieperde? Niet dus, ook al heeft Blackie Lawless daarna nog best goede albums als The Crimson Idol gemaakt. En nu dus weer een serieus bedoelde conceptplaat. Dat concept kan me verder gestolen worden, de vraag is of de muziek wel interessant is. Matig, zeg ik daarop. De riffs zijn fijn, het drumwerk is lekker en zit allemaal best goed in elkaar. Ergerlijk is dat Blackie Lawless nog steeds niet kan zingen (al denkt hij zelf van wel), dat de productie veel te dun is en dat hij, zoals het een echt conceptalbum betaamt, constant eerdere riffjes en andere passages terug laat komen in latere liedjes. Een beetje meer creativiteit was wel op zijn plek geweest. Maar helaas, dat heeft Lawless in het verhaal gestoken. Blijft over een album dat we na de enkele verplichte luisterbeurten voor deze recensie niet meer snel op zullen zetten. Arme Blackie.

http://www.kindamuzik.net/recensie/w-a-s-p/the-neon-god-part-1-the-rise/7126/
Meer W.A.S.P. op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/w-a-s-p