Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Het is verdomd moeilijk om bij het horen van Justin Vollmar niét aan Will Oldham te denken. De onvaste stem, de achtergrondgeluiden en vlugge probeersels op een akoestische gitaar klinken bijna als een blinde imitatie van onze allerfavoriete baardmans. De situatie wordt soms zo beangstigend dat het moeilijk wordt om ons los te rukken van het veel betere Bonnie ´Prince´ Billy-repertoire in al zijn gedaanten.
Het grote probleem van het album 13 Or So People Who Need Chances schuilt dan ook in het gebrek aan een eigen identiteit. Het is zeker niet verkeerd om te klinken als Will Oldham of zelfs Daniel Johnston, maar zodra het niet meer dan dat is, ligt het gevaar van de parodie op de loer. Zo´n dertig minuten duurt het plaatje en na afloop kunt u zich twee dingen afvragen: is Justin Vollmar een onleuke parodie op andermans werk of is 13 Or So People Who Need Chances een mislukt eerbetoon aan Will Oldham? Wij zijn er nog niet helemaal uit.
http://www.kindamuzik.net/recensie/vollmar/13-or-so-people-who-need-chances/7721/
Meer Vollmar op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/vollmar
Deel dit artikel: