Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
"All songs written between 1993 and 2003", vermeldt het boekje van dit werkje doodleuk. Is dat geen drukfout? Had er geen '83-'93 moeten staan? De hopeloze mix van glam- en progrock van Vision doet vermoeden dat On the Edge al circa twintig jaar in de ijskast heeft gelegen.
Digitaal klinkende gitaren die niets anders afvuren dan kurkdroge riffs en stomvervelende solo's, alle foute geluiden en samples die op een keyboard te vinden zijn, een snaredrum met een echo van een halve seconde en een melodramatische zanger zonder een greintje overtuiging; er is werkelijk niets achterwege gelaten om de perfecte draak van een plaat te creëren.
Eén ding moeten we Vision meegeven; men heeft het concept kitsch wel tot in de puntjes verzorgd. Als je dacht dat boybands goed waren in kalverliefdesteksten, dan moet je voor de gein eens naar 'Mountain of Love' luisteren: "I've got a picture of you, etched to my mind. That won't go away. And the perfume you wore, fill up my room after you've gone". Of wat te denken van 'Feel the Cold Wind': "Goodbye baby, darling so long. Time to hit the road. In seach of destiny". Mij kun je inmiddels bij elkaar vegen. Als er mensen zijn die dit wel goed vinden, ben ik oprecht benieuwd waarom.
http://www.kindamuzik.net/recensie/vision/on-the-edge/6364/
Meer Vision op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/vision
Deel dit artikel: