http://www.kindamuzik.net

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

Various Artists | Music for Children

De muzikale opvoeding kan niet vroeg genoeg beginnen.
CD, Bruchstücke/Kompakt

Tekst: Omar Muñoz-Cremers

Publicatiedatum: 04 februari 2004

Deze compilatie moet een gat in de markt zijn. Je hebt al die jonge rave-vaders en -moeders die graag willen dat hun kroost opgroeien met dansmuziek maar geconfronteerd worden met de realiteit van Kabouter Plop en consorten. Wat moet je dan wanneer microhouse nog wat te abstract en Warp-platen soms best wel eng zijn voor de peuter? Het label Bruchstücke komt met een slim antwoord: je laat die vaders en moeders zelf muziek voor hun kinderen maken.
Dat resulteert vreemd genoeg op het eerste gehoor helemaal niet in een gemakkelijke plaat. Het eerste dat opvalt is dat de basdrum compleet is geëlimineerd. Ritme is hier of afwezig of naar de achtergrond geplaatst in de vorm van golvende geluiden of klikkende ritmes. Het tweede is dat het niet per definitie een opgewekte plaat is. Er staan natuurlijk blije nummers op, zoals het Spaanse kinderliedje 'Mi Amigo El Leon', maar er is eerder voor een sfeer gekozen die neigt naar een neutraal soort dromerigheid, de sfeer van middagen vol doelloos spel, gebaad in diffuus licht, waar de fantasie ademt.
Het is een zeer evenwichtige compilatie die soms het gevaar van kitsch nauwelijks weet te omzeilen (met name Luciano's 'Conversando con Mi Hija), onvermijdelijk gastrollen kent voor babykreten en lachende robots maar die het de kinderzielen ook niet al te makkelijk wil maken, zoals het licht sinistere minimalisme van Max Loderbauwers 'Prinzessinnenseselfroschgänseteig' of de vreemde kubistische jazzdub van Tom Thiels 'Sum Sum' doen. Langzaam opent de plaat zich en merk je dat er plaats is voor een onderhuidse veelzijdigheid: voor speelgoed-jungle (Dandy Jack), semi-akoestische Ibiza-niemendalletjes (Ricardo Villalobos) of muziekdoos-motorik (Console in een glansrol). Hoogtepunt is ongetwijfeld '(Nicht) Schubsen' waarmee Thomas Fehlman de peuters met een heerlijke krakende swing de wondere wereld van microhouse inleidt.
Eerlijk gezegd was ik vooraf sceptisch gestemd; zou de doelgroep het werkelijk mooi vinden? De ultieme consumptietest is echter succesvol afgerond: mijn dochter danst, speelt of droomt met zichtbaar plezier weg bij Music for Children. In tijden waarin je kind onderworpen wordt aan de meedogenloze marketing van zielloze producten is het prettig om te merken dat er ook kindermuziek kan worden gemaakt met liefde en fantasie.

Deel dit artikel: