http://www.kindamuzik.net

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

Various Artists | Mixed Frequencies

Film, muziek, tekeningen en schilderijen. Het geheel overtuigt echter niet.
CD, Muzieklab Brabant/Lowlands

Tekst: Bas van Heur

Publicatiedatum: 03 oktober 2003

Om maar met het ROM-gedeelte te beginnen: de film - van het Job, Joris en Marieke Filmmakerscollectief (jawel, we zijn in Nederland en ook al maken we Kunst, onze naam houden we gewoon heel gewoon) - is simpelweg zeer mooi. Een relatief eenvoudige narratieve structuur - drie mannen gaan fietsen, pauzeren, eentje komt vast te zitten in drijfzand en verzuipt - wordt wat vorm betreft prachtig uitgevoerd. Door bepaalde camerastandpunten en duistere blikken van de mannen wordt een donkere atmosfeer gecreëerd die via flashbacks and flashforwards een extra - psychologische - lading krijgt. De verschillende frames (15.000 meen ik ergens gelezen te hebben) zijn handmatig ingekleurd met een beperkt aantal kleuren, waardoor het geheel me deed denken aan oude Duitse expressionistische films zoals Das Kabinett des Doktor Caligari uit 1920.

In combinatie met de film weet ook de muziek grotendeels te overtuigen. Een soort rauwe, experimentele straatjazz die de instellingen van de film reflecteert en versterkt. Enigszins irritant werkt op den duur alleen de stem van Barry Poetiray. Quasi-diepzinnigheden en het I'll-show-you-how-cool-I-am-Amerikaans op zijn Martin Scorcese's met een vleugje Tom Waits gaat snel vervelen.
Als "gewone" muziek-cd laat zich dit project eigenlijk niet recenseren, aangezien de muziek duidelijk de interactie aangaat met de film. Zonder film weet de muziek namelijk niet te overtuigen. Het experimentele gehalte van de muziek komt dan regelmatig nogal doelloos en zinloos over. Jammer, want van Edward Capel (die samen met Raimond Gersthuizen de muziek geproduceerd heeft) weten we door zijn deelname aan de groep Blast en hun releases voor het Cuneiform-label dat hij tot zeer relevante dingen in staat is. Zoals echter gezegd, deze kritiek is niet helemaal eerlijk, omdat de muziek echt in combinatie met de film beoordeeld dient te worden.

De tekeningen en schilderijen van Jos van der Sommen en Simon Benson staan er ten slotte enigszins verloren bij. Bij het starten van de CD-ROM kun je de verschillende beelden aanklikken en bekijken, maar de kwaliteit van de beelden gaat natuurlijk in deze beeldscherm-pixel-variant grotendeels verloren. Een betere integratie met de andere elementen had hier misschien iets aan toe kunnen voegen.

Deel dit artikel: