http://www.kindamuzik.net

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

Various Artists | China: The Sonic Avant-Garde

Een overzicht van de Chinese elektronische scene.
CD, Post Concrete

Tekst: Bart De Paepe

Publicatiedatum: 06 oktober 2004

China: The Sonic Avant-Garde biedt een overzicht van de recente ontwikkelingen binnen de elektronische scene in China. Het kon ook moeilijk anders dan dat deze ontwikkelingen recent zijn, aangezien China het grootste gedeelte van de geschiedenis van de popmuziek heeft moeten missen. Het communistische regime stond de invoer van de Westerse kapitalistische populaire cultuur namelijk lange tijd in de weg. Officieel is het nog steeds moeilijk om bijvoorbeeld concerten te organiseren, maar de underground kent ondanks alle beperkingen toch een enorme bloei.

De elektronica deed haar intrede in China midden jaren negentig en is vooral een voortzetting van de rockscene. De opkomst van het internet speelde hierbij een niet te onderschatten rol; hierdoor kunnen muzikanten kennis maken met de Westerse scene via o.a. het downloaden van nummers. Ook de software die gebruikt wordt voor het maken van de muziek is vaak van het net geript. De resultaten hebben door het gebruik van demoversies vaak een ruwe kant.

Het een en ander leidt tot een aantal mooie, oorspronkelijke resultaten. Maar er is ook materiaal aanwezig dat niet meteen bijster origineel klinkt. Neem nu de opener van de eerste cd. Wang Changcuns ‘Unhearable’ is een heus understatement qua titel, want pure witte ruis stelt onze luidsprekers danig op de proef. Het voorbeeld van de Japanse noisekoning Merzbow blijkt sowieso heel populair in China, want ook Zhou Pei en Zhong Minjie durven alle schuiven volledig open te trekken om een storm aan vervorming te ontketenen. Dat fysiek agressieve is ook aanwezig op Zhoe Peis ‘Mixer & Body 5’, waarin Pei zijn lichaam mishandelt met een kabelplug.

Origineler is dan Ismu, die in zijn vijf bijdragen zeer uiteenlopende tracks weet te creëren; van krakende vloeren tot een lik primitieve techno. Hu Mage gebruikt in ‘Firewood, Rice, Oil, Salt, Soy, Vinegar & Sugar – Edits 1 & 2’ samples van stemmen, die hij vervolgens samenbrengt in een geflipt ritme. Waarna de waanzin onherroepelijk toeslaat.

Door al dit hardcore elektronicamisbruik zou men haast vergeten dat deze 33 nummers tellende dubbel-cd ook nog een heleboel rustige, haast meditatieve, tracks heeft. ‘Dark Crystal’ van Jiang Yühui bijvoorbeeld: uitgekristalliseerde pure elektronica. Ook de andere bijdragen van Wang Changcun en die van Zhang Jüngang weten die exotische, Aziatische sfeer op te roepen; dat typisch Chinese, dat ergens zweeft tussen fysieke mishandeling en rustig voortkabbelende soundscapes.

De Chinese muziek kent een lange traditie om alle geluiden als waardevol te beschouwen. Het verbaast dan ook niet dat er een aantal field recordings op de compilatie staan. Diverse soundunits crossen het land door om opnames te maken en schetsen zo een boeiend auditief beeld van de hedendaagse Chinese maatschappij: roepende buschauffeurs in een drukke verkeersomgeving, militaristisch voorgelezen stukjes overheidspropaganda, zingende schoolkinderen.

Als dit de resultaten zijn van de eerste vingeroefeningen van een nieuwe generatie electronica-artiesten, dan mogen we in de toekomst vast en zeker nog allerlei moois verwachten. Voorlopig zijn we meer dan tevreden met deze uitstekende en afwisselende verzameling.

Deel dit artikel: