• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Van Halen | The Best Of Both Worlds

Resultaten behaald in het verleden bieden geen garantie voor de toekomst.
2 CD, Warner

Tekst: Tijs Heesterbeek

Publicatiedatum: 11 september 2004

Van Halen is terug; met Eddie hersteld van kanker, Sammy Hagar teruggenomen als tweede verloren zoon en drie nieuwe nummers. Het gezelschap tourt alweer intensief door de VS en plannen om naar Europa te komen liggen ook al op stapel. Allereerst moet het publiek weer warm worden met deze compilatie.

De cd opent met het krachtige ‘Eruption’, een b-kant van ‘Runnin’ With The Devil’ uit 1978, waarbij Eddie zijn visitekaartje als de stergitarist van de band afgaf. Hierna staan de drie nieuwe nummers ‘It’s About Time’, ‘Up For Breakfast’ en ‘Learning To See’ strategisch geplaatst. Enerzijds alsof ze de strijd aan willen gaan met het gitaargeweld uit hun begintijd, anderzijds omdat de sceptische luisteraar nu niet om het nieuwe werk heen kan. Deze nummers laten horen dat Van Halen in hun vierde reanimatie weinig van koers wisselen. Aanstekelijke eighties hardrock is het devies, waarbij vooral in het dubbelzinnige ‘Up For Breakfast’ teruggeblikt wordt op het tijdperk met David Lee Roth. Geen wereldschokkende veranderingen dus.

Hierna volgt in niet-chronologische volgorde de rest van hun carrière. Ook hier niets wereldschokkends. Van Halen maakte de hardrockgitaar eind jaren zeventig salonfähig, en de flamboyante David Lee Roth bracht een beetje komedie in het genre. Songs als ‘Hot For Teachers’, ‘And The Cradle Will Rock…’ en ‘Beautiful Girls’ getuigen hiervan. Maar met ‘Ain’t Talking ‘bout Love’, ‘Panama’ en ‘Runnin’ With The Devil’ had de band ook ijzersterke nummers in huis. En probeer na één luisterbeurt ‘Jump’ nog maar eens uit je hoofd te krijgen.

Met de aanstelling van Sammy Hagar (nadat Roth te kennen had gegeven liever een filmcarrière na te jagen) koos Van Halen voor een zekere, maar ook wat degelijkere weg. Hagar was nu niet echt een extraverte frontman. Ondanks een aantal sterke songs ging de glans er snel vanaf. In 1996 breekt hij dan ook met de band wanneer de band nieuwe nummers opneemt met David Lee Roth. Deze nummers verschijnen op het optimistisch getitelde Best Of Volume I. De tijd die hierna aanbreekt (met o.a. Gary Cherone op zang en het album Van Halen III) is op z’n zachtst gezegd verwarrend. Opmerkelijk is dat het cd-boekje en de hoestekst deze periode compleet overslaat.

Nu is Van Halen terug in zijn vierde reïncarnatie (ook wel Van Halen II2) en ligt er voor de tweede keer in tien jaar een verzamelalbum. Vreemd is het dan dat de periode tussen de eerste best of...-compilatie en deze geheel genegeerd is. Wel hebben ze de aandacht, die nodig is voor deze comeback, weer terug. Niet geheel onterecht, nu bands als The Darkness en Young Heart Attack met hun erfenis gaan spelen. Naast wat missers (vooral covers als ‘Dancing in the Streets’ en ‘Pretty Woman’) is het namelijk ook een feest van herkenning. Maar of ze nog genoeg voer voor een Best of Volume II hebben, waag ik te betwijfelen.

http://www.kindamuzik.net/recensie/van-halen/the-best-of-both-worlds/7128/
Meer Van Halen op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/van-halen