• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Van Der Graaf Generator | Real Time

Reünieoptreden van dé progrockband bij uitstek.
2 CD, Fie!/Rough Trade

Tekst: Sid Meuris

Publicatiedatum: 19 maart 2007

Van Der Graaf Generator is de coolste van de progrockbands uit de jaren ‘70. Ze zijn realistischer dan King Crimson, theatraler dan Family, ruiger dan Soft Machine, hebben minder haar dan Gong en hun kaftans waren ongetwijfeld dikker dan die van Pink Floyd. Verder zijn ze gewoon ook interessanter dan de rest. Geen wonder dus dat bijvoorbeeld Johnny Rotten in volle punktijd zijn bewondering voor hen durft uiten.

Tijdens een veelbewogen tournee door Italië in 1972 - waar Pawn Hearts (1971) gedurende twaalf weken op nummer één staat – worden ze lastig gevallen door linkse én rechtse extremisten en uiteraard hordes fans. In Milaan breken rellen uit. Er vliegen rookbommen in het rond en de oproerpolitie rukt uit.

Tijdens het reünieconcert op 6 mei 2005 in de Londense Royal Festival Hall, waar deze cd een integrale weergave van is, blijft dat soort toestanden gelukkig achterwege. Fans van over de hele wereld stromen toe, om de klassieke line-up van Peter Hammill (zang, gitaar), Hugh Banton (orgel), Guy Evans (drums) en David Jackson (sax, fluit) nog een keer aan het werk te zien.

Van Der Graaf Generator brengt zonder veel franjes publieksfavorieten als het deinende ‘Refugees’ en het kolkende ‘Lemmings’. Met meer dan dertien minuten is die tweede track ook het hoogtepunt van het optreden. De geluidsgolven komen en gaan, en slaan te pletter over elkaar heen. Met Hamills galmende stem als rots in de branding.

Temidden van het nostalgische geweld duiken twee songs van hun reünieplaat - Present uit (2004) – op. Het geëxalteerde ‘Nutter Alert’ blijft behoorlijk overeind. Maar ‘Every Bloody Emperor’ gaat gebukt onder te veel bombast.

Ook in andere songs komt hun overdreven kantje te ver naar voren. ‘Wondering’ heeft zelfs musical-connotaties en ‘The Impossible Dream’ uit de De Man van La Mancha is soms niet ver weg. Wie vindt dat bijvoorbeeld David Bowie al te geaffecteerd zingt, blijft ook beter ver uit de buurt van Peter Hamill.

Als ze het echter op een grooven zetten, is hun geluid zonder meer overstelpend. Grillige ritmes, ratelende orgels en occasionele gitaren worden begeleid door van die bij de betere progrock horende toeters, met een zeer meeslepend resultaat. Voor wie wil headbangen met geestverruimende resultaten, is Van Der Graaf Generator nog steeds hét adres.

http://www.kindamuzik.net/recensie/van-der-graaf-generator/real-time/15074/
Meer Van Der Graaf Generator op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/van-der-graaf-generator