Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Het beruchte uitstelgedrag van rappers zorgt altijd voor gemengde gevoelens, en niet zelden voor grote teleurstellingen als het langbeloofde album er eindelijk is. Vakill kondigde zijn Armor of God al in 2008 officieel aan, maar ook daarvoor waren er al sterke geruchten over dit project. Het is het wachten waard geweest.
De passie en precisie waarmee Vakill rapt, wekken de indruk dat hij drie jaar in de studio heeft zitten schrijven en schaven, om steeds even op te staan om het resultaat in de microfoon te smijten. Zijn zwoegen werd af en toe onderbroken door de visite van een producer, die het nodige voedsel verschafte om de motor draaiende te houden. Vaste Moleman Panik heeft met negen instrumentaties ruim de helft voor zijn rekening genomen en zal de meest frequente bezoeker zijn geweest, maar ook Jake One heeft met zijn drie bijdrages een belangrijke rol in de lange ontwikkeling van Armor of God gespeeld. Zij zullen met knikkende knieën getuige zijn geweest van Vakills overdonderende uitbraak.
Vakill blijkt namelijk allerminst getemd te zijn in de vijfjarige periode tussen zijn tweede plaat Worst Fears Confirmed en het heden. Alle opgekropte energie heeft hij samengebald tot een krachtuitbarsting die in het uur dat hij duurt, slechts zelden in hevigheid afneemt. Soms wordt het tempo even verlaagd (zoals in 'Endless Road'), maar nooit verslappen de kracht en het venijn waarmee Vakill zijn teksten afvuurt. Hij bedient zich met overtuiging van harde punchlines ('Armor of God'), roept onheilspellende sferen op ('A Lynched Legacy') en kruipt in de huid van een moordenaar ('My Apology'). Nooit schiet hij uit de bocht, want Vakill heeft zijn flow onder controle en wordt bovendien bijgestaan door vakkundige beatboetseerders.
Toch zijn er bij Armor of God wel kanttekeningen te plaatsen. Vakill is een begiftigde rapper en beschikt evenals zijn productieteam over een flinke dosis talent, maar het resultaat klinkt wat te gelikt en de plaat telt te weinig momenten die echt beklijven. Dat betekent echter niet dat Vakills moeite tevergeefs is geweest. Integendeel, deze plaat is van het kaliber dat menig aardige rapper tot een zwakkeling doet krimpen.
http://www.kindamuzik.net/recensie/vakill/armor-of-god/21950/
Meer Vakill op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/vakill
Deel dit artikel: