Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Eigenlijk luister ik al jaren niet meer serieus naar EBM, Electronic Body Music. Ergens in het midden van de jaren negentig takelende het genre danig af. Trendzetters als Skinny Puppy, Front 242, Front Line Assembly en Numb waren een schim van zichzelf geworden en de nieuwe spoeling bands was dun. Alleen :Wumpscut, Apoptygma Berzerk en een aantal eendagsvliegen konden de naam hooghouden. Doodlopende weg dus. Al moet gezegd dat :Wumpscut nog steeds prachtige platen uitbrengt. Toen ik onlangs niets vermoedend met een bekend P2P programma aan de slag ging vond ik bij toeval V2A dankzij de titel van hun debuut plaat EBM.
Je plaat vernoemen naar een genre is een heikele aangelegenheid. V2A komt er mee weg. EBM is dan ook het prototype van een Electronic Body Music plaat. Een plaat die laat horen hoe EBM zou moeten klinken. V2A bestaat uit Brit Kevin Stewart en de Duitse Ines Lehmann. Samen maken zij soms zwaar vervormde industriële EDM (‘Revolt’), sinistere opzwepende EBM met wave-invloeden (‘Collapsed System’) of met dance en rave doorspekte dark electro (‘Breed Killer’). Dat maakt EBM tot een afwisselend plaat. Een erg goede plaat ook, want Stewart en Lehmann weten de clichés in het genre vakkundig te omzeilen of ze juist groter dan mogelijk neer te zetten. Daarbij zijn zij meesters in het vasthouden van spanning. EBM zindert, maakt bang, is spijkerhard, is emotieloos, is van grote schoonheid. Een schoonheid die donker en kil is, maar daarom niet minder diep weet te raken. Kortom: V2A maakt met EBM een magistraal debuut.
http://www.kindamuzik.net/recensie/v2a/ebm/2441/
Meer V2A op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/v2a
Deel dit artikel: