Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Het optreden van het Noord-Engelse duo V/Vm op het eind vorige maand gehouden Toon Festival leverde nogal wat vreemde gezichten op. Met maskers en opblaasgitaar sprongen ze over het podium. Ondertussen vol overgave hun compleet verbasterde versie van bekende popdeuntjes playbackend. Een vreemde ervaring. Was dit een grap? Wilden ze iets duidelijk maken? Wat moest je hier eindelijk van vinden. Kunst die verdomme vragen oproept. Waar vind je dat tegenwoordig nog?
En nu is er een verzamelplaat met daarop maar liefst 46 bijdragen van gelijkgestemden. Een overzicht dus van het platenlabel van het tweetal dat hun muziek omschrijft als: our now of popular music for now. Één grote grap of niet, V/Vm heeft er twee cd's mee volgezet. In totaal twee uur ehh muziek. Muziek die loopt van een grote bak zwaar vervormde hiphop noise ('dmx on tick' van Toecutter) tot een hilarische cover van Nickelback waarin de stem is opgestretcht tot smurfenniveau en de breakbeats lustig ratelen ('Sticklebrick' van Isnasakenai). Onmogelijk om daarbij niet in de schaterlach te schieten.
Nog erger: 'He Jude' door Pete Prescription, Witney Houston door de mangel bij Kevin Blechdom en Dsico en Stevie Wonder complete verneukt door Animal. Het kan ook anders. Hard Off plakt stukjes 'Black Betty' van Ram Jam aan elkaar en rammelt er dan flink mee. Maar de originele partijen blijven ongewijzigd. Al zijn ze flink uit elkaar getrokken. Veel minder extreem dan de bewerkingen die de meerderheid van de artiesten op deze verzamelaar overheeft voor de oude popklassiekers. Het is wellicht het postmoderisme tot in het extreme doorgevoerd: verpletter de oude waarden en normen en construeer van de overgebleven resten iets walgelijk stinkend nieuws.
Blijft de vraag wat V/Vm nu eigenlijk wil. En - belangrijker - wat ik eigenlijk van It's Fan-Dabi-Dozi! vind. Eigenlijk doet V/Vm niet anders dan de meeste popbandjes doen. Ze recyclen. Nemen oude liedjes tot in de details over. Verbazend brutaal, maar eigenlijk niet vreemd. De top-40 en Moordlijst staan er vol mee. Dan valt het resultaat op deze plaat eigenlijk nog mee, de oudjes krijgen immers een nieuw leven. Daar is It's Fan-Dabi-Dozi! vast niet voor bedoeld. Waarvoor wel blijft de vraag. Ik ben in ieder geval in geen tijden meer zo over de grond gerold van het lachen.
http://www.kindamuzik.net/recensie/v-vm/it-s-fan-dabi-dozi/3233/
Meer V/Vm op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/v-vm
Deel dit artikel: