• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Union Youth | The Boring Years

Weinig originele post-grunge plaat gaat als een nachtkaars uit.
CD, Eat The Beat/Roadrunner

Tekst: Sven Schlijper

Publicatiedatum: 13 december 2005

Begin 2003 speelde een stel Duitse jongens voor nep-Nirvana als voorprogramma van Zwan in Hamburg. Dat was bepaald geen pretje om mee te maken. Nine Black Alps mag vandaag de dag in de richting van Cobain en co. werkzaam zijn, Union Youth is een paar tandjes erger. Compleet met, hoe origineel, het vakkundig aan gort slaan van het instrumentarium aan het eind.

Dat was live en twee jaar geleden. Nu brengen de heren The Boring Years uit. De balans slaat bij de start vooralsnog niet eens onvoordelig uit. Voor een Duitse band is de Engelse uitspraak dik voor mekaar, de band is bovendien strak en heeft een vol, hard geluid en is puik geproduceerd

Qua output komt Union Youth niet erg origineel voor de dag. Post-grunge heet hun stijl tegenwoordig, in het post-alles tijdperk. Foo Fighters, Pearl Jam, Soundgarden hebben dan ook zeker hun stempel gedrukt op het bandgeluid. Daar is niet veel mis mee, al wil Union Youth maar niet loskomen van zijn inspirators.

Opener ‘Yeah’ blijft aan Dave Grohl plakken, ‘About This Ride’ kent aardig wat raakvlakken Nirvana’s Bleach. Wat Smashing Pumpkins-dynamiek, een schreeuwende rockstem en een toefje punk: Union Youth ten voeten uit. Voor de afwisseling brengt nog een Britrock- en stonermoment tussendoor.

Vlak voor de helft zakt The Boring Years genadeloos in. Union Youth wil dan laten horen van meerdere markten thuis te zijn en stoeit met slepende ballads en experimentele frivoliteiten. Aardig plan, maar de spanningsboog en de urgentie ontbreken. Wanneer verveling de kop opsteekt, luidt de conclusie dat het ouderwetse rechttoe-rechtaan doorjassen deze band toch het best afgaat.

De eerste vijf nummers laten een Union Youth horen dat vastgebakken zit in een rockend vacuüm van tien jaar geleden. Een e.p. met alleen dat kwintet songs was nog net redelijk te verteren mosterd na de grungemaaltijd geweest. Weinig enerverend spel in de tweede helft maakt The Boring Years echter tot een vermoeiende en vervelende zit voordat deze toch al niet bijster originele nachtkaars helemaal uit gaat.

http://www.kindamuzik.net/recensie/union-youth/the-boring-years/11465/
Meer Union Youth op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/union-youth