Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Het Italiaanse Ufomammut laat met zijn vijfde werkstuk een theatraal doomepos op de mensheid los. Het drie kwartier durende Eve brengt in vijf bewegingen hulde aan Eva die zich, zoals de doorsnee Christen weet, door de slang liet verleiden waardoor ze met haar kompaan Adam uit het aards paradijs verdreven werd.
Eve is massief en kolossaal. Ufomammut bouwt traag de spanning op, trekt op gepaste tijden basalten doomriffs op en vermengt dit alles met een brede waaier aan vocale dreiging. Deze aanpak komt in verschillende vormen tot uiting in de onderscheiden episodes die voor het gemak 'I', 'II', 'III', 'IV' en 'V' getiteld zijn.
Een dergelijk format is niet onbekend in het doomgenre, maar de epische aanpak die Ufomammut hanteert is tamelijk voorspelbaar. De intro en outro balanceren tussen ingetogenheid en het opbouwen (en afbouwen) van spanning en de piekmomenten die zich daartussen bevinden, worden steeds door licht gewijzigde riffs en andere stempartijen gekenmerkt.
Live kan een dergelijke aanpak ongetwijfeld potten breken, maar op cd is er net iets meer nodig. Ook al is het geluid perfect, er is te weinig variatie aanwezig en de onderlinge delen op Eve klinken te voorspelbaar om de bedoelde doomepiek ook in de huiskamer helemaal tot haar recht te laten komen.
http://www.kindamuzik.net/recensie/ufomammut/eve/20189/
Meer Ufomammut op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/ufomammut
Deel dit artikel: