• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Two Lone Swordsmen | From the Double Gone Chapel

Rocken die bak!
CD, Warp/Zomba

Tekst: Dave Roozendaal

Publicatiedatum: 18 mei 2004

Two Lone Swordsmen zijn Keith Tenniswood, alias Radioactive Man, en Andrew Weatherall, de bijkans legendarische producer en dj, tevens een van de meest invloedrijke mannen in de Britse dance, en misschien ook wel in de dance tout court. Het was Weatherall die er verantwoordelijk voor was dat Primal Scream van een onbeduidend indiegroepje veranderde in een van de hotste bands op aarde: hij remixte de single 'Loaded' en produceerde vervolgens Screamadelica, waarop hij Bobby Gillespie en de zijnen op weergaloze wijze rock met clubmuziek liet fuseren, lang voordat Underworld door de hippen uit de rockwereld omarmd werd en nog langer voordat LCD Soundsystem de nieuwe punkfunk-hype in gang zetten. En terwijl Gillespie, zijn schouders veel te smal om het succes te dragen, in plaats van door te gaan met goede platen maken zijn dagen vulde met het op eigen houtje proberen van zijn twee neusgaten één te maken, was Weatherall allang weer doorgelopen om onder andere met Sabres Of Paradise zijn naam als pionier van de dance verder te vestigen.

Na de Sabres kwamen Two Lone Swordsmen, en de albums Fifth Mission - Return to the Flightpath Estate en Tiny Reminders kwamen uit, waarop het duo de grenzen van de electro, clicks&cuts, jazz en techno duchtig verkende. Het is dus des te verrassender dat de heren voor From the Double Gone Chapel gemeend hebben de gitaar, bas, drum en microfoon ter hand te moeten nemen om eens een lekker potje te rocken. Geheel in overeenstemming met de trend van de laatste jaren om het dance-volk hun kont te laten schudden op van no wave vergeven klanken, wat meteen ook de eerste bedenking zou kunnen zijn bij deze plaat: is het immers niet een beetje beneden hun stand om te doen wat anderen ook doen, waar Two Lone Swordsmen toch de reputatie heeft voorop te lopen in de nieuwe ontwikkelingen? Misschien wel, maar From the Double Gone Chapel is onweerstaanbaar.

Na het duistere intro van 'Stack up', dat met zijn live gedrumde midtempo beat alvast een beetje waarschuwt voor wat komen gaat, begint het punkfunkfeestje pas echt met 'Faux', waarop Weatherall met een donkere stem aan het zingen(!) slaat over zondige ritmes. Een ritmeboxje wordt op snelheid 7 gezet, op de achtergrond klinken holle sixties-orgeltjes, wat het geheel een beetje de sfeer geeft van een griezelfilm uit het vijftiger- en zestigerjaren b-genre. Dat sfeertje komt verderop ook weer terug ('The Valves'), maar uiteraard duiken ook de jaren '80 meerdere malen op ('Formica Fuego', 'The Lurch', 'Damp'), waarbij The The (ten tijde van Soul Mining), The Cure (van Three Imaginary Boys) en Don Flemings Velvet Monkeys (van Everything Is Right) als voornaamste referentiepunten gelden. Het knappe van From the Double Gone Chapel is echter dat de twee zwaardvechters erin slagen die oude sferen perfect te laten fuseren met de electronica van nu, zodat je moet concluderen dat deze plaat ondanks het retro-geluid nooit daadwerkelijk in die dagen gemaakt had kunnen worden.

Prijsnummer is 'Sex Beat', een cover van The Gun Club. Het oorspronkelijk hoge tempo wordt wat omlaag geschroefd en in tegenstelling tot Jeffrey Lee Pierce heeft Weatheralls stem een donkerbruin timbre. Het nummer, dat verder vrij dicht bij het origineel blijft, rockt als de beesten, maar eigenlijk geldt dat wel voor de hele plaat. Een verrassende plaat in alle opzichten dus.

http://www.kindamuzik.net/recensie/two-lone-swordsmen/from-the-double-gone-chapel/6077/
Meer Two Lone Swordsmen op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/two-lone-swordsmen