Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
De drie boerenpummels van Two Cow Garage beschikken over de nodige zelfkennis. De koeien en garage uit de bandnaam laten zich muzikaal prima vertalen met de term cowpunk. En cowpunk valt dan weer het beste te omschrijven als ‘loeihard rammen met countryinslag.’
Three borduurt muzikaal voort op voorganger The Wall against Our Back. Evenals die plaat is Three een woeste mengeling van energieke rock en country. Niet geheel toevallig doet de band sterk denken aan de vroege Slobberbone.
Want Brent Best, die de vorige plaat ook al produceerde, is wederom achter de knoppen geschoven om de gruizige stem van brulboei Micah Schnabel en de raggende gitaarpartijen op de juiste wijze op de plaat te flikkeren.
De meeste nummers gaan de heren van Two Cow Garage weer als de toepasselijke dolle stieren tekeer, met het stampende ‘Come Back to Shelby’ en het ruige ‘Gape and Shudder’ als adrenalinekicks pur sang. Maar net iets vaker als voorheen neemt de band gas terug en is de akoestische gitaar iets steviger verankerd in het bandgeluid.
De band creëert zo vaker rustmomenten en probeert haar onstuimige geluid meer divers te laten klinken. In ‘Now I Know’ komt er zowaar een honkytonkpiano voorbij en in ‘Mediocre’ buitelen de trompeten over elkaar heen.
Three is de logische opvolger van The Wall against Our Back. De nummers zijn uitgebalanceerd en steken simpelweg beter in elkaar. Daar tegenover staat dat het meer diverse geluid ten koste gaat van de wilde euforie die op The Wall against Our Back zo prominent aanwezig is.
Uiteindelijk zijn dat details, want voor de bijl ga je sowieso. Two Cow Garage maakt heerlijke dolle stierenrock.
http://www.kindamuzik.net/recensie/two-cow-garage/three/15275/
Meer Two Cow Garage op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/two-cow-garage
Deel dit artikel: