Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Minder hectisch en experimenteel dan haar eerdere werk op onder andere Mego, maar nog steeds behoorlijk excentriek. Zo klinkt de inmiddels in Parijs woonachtige Japanse Tujiko Noriko op haar nieuwe plaat From Tokyo To Naiagara waarop zij samenwerkte met producer Aki Onda. Weer spat het talent van de plaat af. Noriko's in het Japans gezongen teksten klinken nog altijd behoorlijk ontregelend. Haar licht nasale en een beetje valse vocalen zijn behoorlijk dominant. Eigenlijk dominanter dan op eerder werk. De wat gewonere nummer op From Tokyo To Naiagara zijn daar vooral debet aan: ze trekken eenvoudig weg minder aandacht.
Dat betekent overigens niet dat de liedjes inwisselbaar zijn. Nog steeds weet Noriko een beklemende sfeer op te roepen door niet Westerse melodieën te combineren met al dan niet uit elkaar gerafelde beats. Toch klinkt Nikoro bij vlagen behoorlijk toegankelijk. Bijvoorbeeld in het trage atmosferische 'Kiminotameni' om daarna weer volledig ontregelend te werk te gaan in het volledig a melodieuze 'Tokyo'. Alhoewel deze plaat toch minder weet te verrassen dan Norika's vorige - 'Make Me Hard' - is From Tokyo To Naiagara toch een mooie verzameling liedjes geworden van een dit wondermeisje van de moderne elektronica. Gekscherend wordt ze al de hedendaagse Björk genoemd. Maar daar is ze toch echt te apart, eigenwijs en experimenteel voor, onze Noriko.
http://www.kindamuzik.net/recensie/tujiko-noriko/from-tokyo-to-naiagara/3293/
Meer Tujiko Noriko op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/tujiko-noriko
Deel dit artikel: