http://www.kindamuzik.net

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

Trivium | The Crusade

Onbevruchte belofte.
CD, Roadrunner/CNR

Tekst: Marc Lochs

Publicatiedatum: 05 oktober 2006

Je zou zomaar opeens "De Opvolger" genoemd worden. Of "de hotste thrash metalsensatie sinds Forbidden". Laten we eerlijk zijn, persmensen zijn altijd op zoek naar de nieuwste rockgoden. Zo verging het Trivium ook na hun tweede album Ascendancy. Maar daar waar de ontdekkingen-van-toen Metallica en Slayer twee decennia eerder met een zadeltas vol onnoemelijk sterke riffs konden bloeien zonder veel directe concurrentie, moet Trivium anno 2006 met 'slechts' een heuptas vol goede riffs opboksen tegen al die rivalen op MySpace en YouTube.

Triviums nieuwste boreling The Crusade is een logisch vervolg op Ascendancy: klassieke thrash met Hetfieldzang verhuld in een geluid zo gelikt als het baardje van Mari van de Ven. Machinaal complex uitgevoerd met geile solo’s die zo uit de Shrapnelstal lijken te komen. Intelligente metal voor een groot publiek die bovendien foutloos wordt uitgevoerd.

Toch klinkt het als een gemiste kans. Als dit soort bands nu eens echt lef zou hebben, laten ze mannen van het kaliber Rick Rubin of Zeuss los op het geluid. Helaas lijkt de commercie ook greep te houden op dit soort bands. Gelikt moet het zijn! Getriggerd moet het zijn! Hoe moeten we pakkende rauwe metal anders vermarkten? Jammer voor Trivium, want The Crusade staat bol met nummers waarop het lekker headbangen is, maar die helaas te schoongepoetst aandoen en te weinig anders klinken dan al die andere bands in het genre. De belofte blijft voorlopig onbevrucht.