Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Niet alleen is het artwork van Sweet Addiction foeilelijk (strafpunten!), het wekt ook een totaal verkeerde indruk. Trenchcoat is namelijk helemaal geen ruige rockabillyband, maar een soepel en gesofistikeerd swingende rock-'n-rollmachine. Het subtiele spel van gitarist Pascal de Haan en toetsenist Tobias de Haan lijkt zwaar beïnvloed door swingjazz. Maar nog meer indruk maakt de ritmesectie. Gijs Pannebakker (drums) en Jelle van de Bogaard (contrabas) zijn niet alleen strak, ze maar hebben ook bij hogere snelheden een lichtvoetige souplesse. In 'Repeating Myself' weet Van de Bogaard zelfs een Flea-achtige baslijn uit die kolossale contrabas te halen.
Een indrukwekkend visitekaartje van deze jonge band (een aantal leden is net van de middelbare school af, De Haan zit er zelfs nog op). Maar wel met een kanttekening: zanger Martijn de Baak is toch een beetje de Toto-divisiespeler van het gezelschap. Niet dat zijn zang niet om aan te horen is, maar hij haalt nergens het niveau van de rest van de band. Bovendien grauwt en snauwt hij te veel bij muziek die om een crooner vraagt. Iemand als gastzangeres Tessa Warmerdam bijvoorbeeld, die het duet 'Cigarettes & Coffee' naar een hoger plan tilt.
http://www.kindamuzik.net/recensie/trenchcoat/sweet-addiction/5098/
Meer Trenchcoat op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/trenchcoat
Deel dit artikel: