Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
De Cubana EP van Tree Wave is het type album waar je – naast ASCII-art en mIRC - elke binaire gek ’s nachts voor wakker mag maken. Tree Wave maakt namelijk muziek met enkel oude computers als instrumenten. De band is het geesteskind van de computerjunk Paul Slocum, en zijn muzikale bezetting bestaat uit een Commodore 64, een Atari 2600, een Compaq 286 en een Epson matrixprinter. Door middel van zelfgeschreven software en aangepaste hardware maakt hij hier een soort van oer-elektro mee. Zijn vrouw Lauren Gray neemt daarna de zangpartijen voor haar rekening.
Maar zelfs een retro-computernerd zoals ik (die al deze computers ook in eigen bezit heeft gehad, en dus al een pot anti-weemoed had klaargezet) ziet van dit album niet de nostalgische schoonheid in. Tree Waves combinatie van vrouwenzang en elektro doet denken aan Fischerspooner, alleen dan in een slechte uitvoering. De beperkingen van het gebruik van oude apparatuur zijn namelijk eerder hinderlijk dan cultopwekkend. Matte synthesizers en zwakke drums vormen alvast geen basis voor een aangename luisterreis. Hier en daar gloort er een pakkende melodie aan de horizon, maar alras blijkt deze te verzinken in het moeras van monotone oscillatoren. De composities zijn het grootste probleem: de Cubana EP klinkt hoofdzakelijk chaotisch, mist structuur en de grijpt de luisteraar bijna nergens vast. Zelfs niet op basis van weemoed of melancholie.
NB: De cd bevat ook nog een datatrack voor de Commodore 64. Je moet de audio van een nummer op tape dubben, in je Commodore cassettedeck proppen, en zowaar verschijnt daar Tree Wave’s synthesizerprogramma. Echt spectaculair blijkt dat niet te zijn: hardcore Commodore 64 graphics en een piano-emulator. Ik kon er mijn lol alvast zo mee op.
http://www.kindamuzik.net/recensie/tree-wave/cubana-ep/8513/
Meer Tree Wave op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/tree-wave
Deel dit artikel: