Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Dat een band een album volspeelt met geïmproviseerde muziek is voor mij doorgaans geen aanbeveling. In het geval van Trapist werd mijn nieuwsgierigheid wel gewekt. Niet in de laatste plaats omdat Ballroom, hun eerste studio-cd, is verschenen op Thrill Jockey. Een label dat een hoop interessante bands herbergt (o.a. Tortoise, Chicago Underground, Mouse On Mars, Trans Am). Een ander nieuwsgierigmakend aspect vond ik werkwijze van de Oostenrijkers. Een basistape, opgenomen in één take, met improvisaties op drums, bas en gitaar werd in de studio flink onder handen genomen met elektronica en instumenten als vibrafoon en analoge synthesizers. Dat kan nog wel eens wat gestructureerds opleveren.
Trapist stelt niet teleur. Integendeel, Ballroom is een warme, consistente plaat. De muziek waaiert uit, komt samen, gaat weer alle kanten op, maar raakt nergens de weg kwijt. Dat is vooral te danken aan drummer Martin Brandlmayr en contrabassist Joe Williamson die op gezette tijden alle geluiden weer om hun lome groove weten te scharen. Gitarist Martin Siewert, die eerder al werkte met Fennesz, Elliott Sharp en Ken Vandermark, tovert de bizarste geluiden uit z'n instrument, maar houdt altijd de controle. De muziek van Trapist heeft "jazz", in de positieve, groovy en gestructureerde zin van het woord.
http://www.kindamuzik.net/recensie/trapist/ballroom/5698/
Meer Trapist op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/trapist
Deel dit artikel: