http://www.kindamuzik.net

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

TrackAddicts | RockStarFunk

De erfenis van Gotcha! is in goede handen.
CD, Eigen Beheer

Tekst: Atze de Vrieze

Publicatiedatum: 06 januari 2006

Een jaar of tien geleden maakte rapper Rockattack Ten deel uit van een van de beste en meest succesvolle Nederlandse funkbands aller tijden: Gotcha!. De groep krijgt de goedkeuring van George Clinton zelf, en kent het nodige succes. Ongekend veel succes zelfs, voor een funkband. Maar Gotcha! wordt ook geplaagd door ruzies en drugs- en drankmisbruik. In 1996 keert Ten de band definitief de rug toe, hij is er zelfs niet bij als Gotcha! in 2002 een comeback inzet. Maar dat betekent absoluut niet dat hij de microfoon voorgoed aan de wilgen heeft gehangen. Hij maakt onder meer een soloalbum, start een nieuwe band (Nicotine), en speelt in 1999 met Clinton op Woodstock.

Geen slechte score, maar zo succesvol als met Gotcha! is hij tot op heden niet meer geweest. Ook niet met zijn nieuwste project TrackAddicts, een samenwerking met oud Postmen-bassist Zwazi. Toch is debuutalbum Handgrenades & Butter helemaal geen slechte plaat, en het nieuwe album RockStarFunk ook niet. Sterker nog, RockStarFunk is beter dan de comebackalbums van Gotcha! en George Clinton bij elkaar. Want in die traditie moeten we TrackAddicts nog altijd zondermeer plaatsen. Hiphop met vette grooves en P-funk-achtige vocalen dus. Zelf spreekt de groep het liefst over Rockstarfunk, wij spreken niet tegen.

Dat RockStarFunk vol staat met moddervette grooves is eigenlijk geen verrassing. Dat Ten kan rappen ook niet. Het is de verdienste van TrackAddicts dat ze niet in het verleden blijven hangen, maar proberen begrippen als funk en hiphop op te rekken. Dat levert een aantal erg sterke tracks op, die nog het meest doen denken aan Outkast. Maar dat is nog geen garantie voor aansluiting bij het Nederlandse hiphopcircuit. Daarvoor staat de band toch iets te veel op zichzelf, zowel qua muziek als qua uiterlijk. Sterker nog: de groep distantieert zich expliciet van de hiphopcultuur: "I don’t like these hiphop kids, cause they rich and act like fucking pricks", zingt Ten. Het zij zo, de erfenis van Gotcha! is in elk geval in hele goede handen.