Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Met een tevreden glimlach sluit Tommy Emmanuel zijn ogen, voordat de fotograaf hem knipt voor de hoes van zijn nieuwe cd The Mystery. Of is het stiekem toch een knipoog van deze autodidact annex Australische gitaarvirtuoos? Zijn trouwe fans weten dat deze entertainer pur sang zijn shows met muzikale knipogen doorspekt en dat zijn halsbrekende snaaracrobatiek zowel kippenvel als schaterlachen kan veroorzaken. Voor wie Emmanuel nog niet kent is The Mystery een prima introductie.
Op tien van de twaalf composities klinkt Emmanuel helemaal in zijn element, dat wil zeggen: alleen met zijn akoestische gitaar, de grenzen tussen folk, country, jazz en blues verkennend. Enkel in de opener (‘Cantina Senese’) hoor je drie Tommy’s tegelijkertijd aan het werk; twee snarenplukkend en eentje die als volleerd percussionist de klankkast ervan langsgeeft. Het enige vocale nummer dat deze cd siert, is gek genoeg de enige misser. Het duet ‘Walls’, dat hij met zijn verloofde Elizabeth Watkins zingt, heeft tekstueel én compositorisch een te hoog EO-gehalte: “If there’s any hope for love at all, some walls must fall”…brrr!
Ook al is Tommy Emmanuel een verdienstelijk zanger, eerst en vooral is de aimabele Aussi een certified guitar player. Deze eretitel kreeg hij van de legendarische Chet Atkins, die ‘begon’ als zijn grootste inspirator en ‘eindigde’ als zijn grootste fan. Die tevreden glimlach valt dus geenszins te verwarren met valse bescheidenheid…hooguit met een knipoog!
http://www.kindamuzik.net/recensie/tommy-emmanuel/the-mystery/13916/
Meer Tommy Emmanuel op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/tommy-emmanuel
Deel dit artikel: