• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Tom Petty & The Heartbreakers | Hypnotic Eye

De bedrieglijke eenvoud van het werk van de grootste vakmensen.
CD, Reprise/Warner

Tekst: Martÿn ter Haar

Publicatiedatum: 26 augustus 2014

Tom Petty & The Heartbreakers zijn goed in ogenschijnlijke simpelheid. De liedjes op Hypnotic Eye hebben een soort vanzelfsprekendheid, waardoor het album bij eerste beluistering al volstrekt vertrouwd klinkt. Dit is de bedrieglijke eenvoud die altijd uitgaat van het werk van de grootste vakmensen. De banketbakker op televisie draait in tien minuten een heerlijke taart in elkaar. Jij denkt: die ga ik ook maken! Je downloadt het recept van internet en hebt na twee uur ploeteren een vormeloze homp plakkerig deeg. En op je selfies lijk je altijd op een gezochte misdadiger, terwijl een goede fotograaf je een filmster maakt.

Of je gaat dus met je bandje een nummer van Hypnotic Eye coveren, want dat moet te doen zijn. Alleen de drummer en de bassist krijgen die ritmes nooit zo metronoomstrak en tegelijk toch zo soepel als Steve Ferrone en Ron Blair. De gitarist zei dan wel dat hij die blueslicks van Mike Campbell kon naspelen, maar ze blijken toch net een tikje lastiger dan hij had ingeschat. Sowieso blijkt bij grondige beluistering het hele album vol te zitten met productionele subtiliteiten die je op de radio niet direct bewust hoort, maar die de nummers wel een enorme levendigheid geven. Er is dan ook drie jaar aan Hypnotic Eye gewerkt.

Alles wordt bekroond door de zang van Petty. Ook al niet de zanger die als eerste opkomt als je de term 'topzanger' laat vallen. Maar hij kan zijn meteen herkenbare nasale southern drawl zowel een melancholieke lading geven - het refrein van 'Fault Lines' is puur kippenvel - als een bijtende garagesneer.

Zo halen Tom Petty & The Heartbreakers op Hypnotic Eye bijna het niveau van klassiekers als Damn the Torpedoes en Full Moon Fever. Bijna, want na een geweldige start met krakers als 'Fault Lines', 'Red River' en 'Full Grown Boy' zakt de plaat naar het einde toe wat in, met de oubollige bluesrock van 'Burnt Out Town' als dieptepunt. Dat kunnen Petty en zijn Heartbreakers beter aan ZZ Top overlaten, die zou het de juiste smerigheid geven. Ook de grootmeesters van het classicrockambacht kunnen niet alles.

http://www.kindamuzik.net/recensie/tom-petty-the-heartbreakers/hypnotic-eye/25245/
Meer Tom Petty & The Heartbreakers op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/tom-petty-the-heartbreakers